[zaniedbała]

iskra07, Przyjmij wyrazy współczucia

[Madzia70]

iskra,
Serdecznie Ci współczuję

[tęcza]

iskra07, przyjmij najszczersze wyrazy współczucia ...
Kolejny raz musisz zmierzyć się z nieubłaganym losem. Płaczę razem z Tobą, bo to ponad ludzkie siły
Kochana, życzę dużo sił w tym trudnym czasie. Trzymaj się! Jesteśmy z Tobą!

[Kasiastka]

Iskra... mogę tylko podejrzewać, jaki ból musisz w tym momencie odczuwać... Byłam tu z Tobą rok temu, też przeżywałam wtedy swoją tragedię... Jedne rany się nie zabliźniły, a już otwierają się następne. Iskierko jedyne, co mogę poradzić tak z "doświadczenia", to żebyś pozwoliła sobie na to, żeby przeżyć tę żałobę z wszelkimi emocjami, jakie ze sobą ten czas niesie....
Kiedyś się jeszcze wszyscy spotkacie. Wyrazy współczucia....

[marzena66]

iskra07
Przyjmij najszczersze wyrazy współczucia

Na pewno w ostatnim czasie życie Cię nie oszczędzało, wycierpiałaś okrutnie, los zabrał Ci najbliższe osoby i trudno to w tej chwili ogarnąć, uspokoić emocje i nie mieć pretensji do losu, że jest taki niesprawiedliwy. Musisz to sobie wszystko poukładać, wyrzucić z siebie ten ból, może komuś bliskiemu, może psychologowi, znajdź bratnią duszę, które powolutku pomoże Ci się na nowo poskładać. Będzie to na pewno długa droga, długa i ciężka ale, kiedyś przyjdzie moment, że będzie lepiej, że wspomnienia będą milsze a na Twojej twarzy pojawi się pomału uśmiech, czego Ci życzę.

Trzymaj się, bardzo mocno Cię przytulam

[iskra07]

Dziekuje za przemile slowa, kondolencje i podtrzymywanie na duchu. Ostatnie prawie 1,5 roku to byl dla mnie okropny czas. Najpierw mama, a pod koniec roku walka o kazdy dzien o zycie taty. Nieudana. Przez kilka ostatnich tygodni zylam w takim stersie, ze juz wiecej nie dam rady. I znowu musze sie zbierac z podlogi... tylko ja juz nie mam sily. Tak, musze sobie to wszystko poukladac w jedna calosc, nie wiem jeszcze tylko jak, od czego mam zaczac i kiedy minie bol, a teraz boli podwojnie...

[zaniedbała]

iskra07, Bardzo współczuje:(
Ale musisz się jakos podnieść, trzymam kciuki, jest ciężko, bardzo ciężko, ale takie życie.
Niestety nie mamy wyboru, śmierc jest nieunikniona, oby tylko przyszła bezboleśnie :(
Pozdrawiam i życzę duzo siły w tak trudnych chwilach.

[marzena66]

iskra07 napisał/a:

nie wiem jeszcze tylko jak, od czego mam zaczac i kiedy minie bol, a teraz boli podwojnie...

Zapewne ból nie minie szybko, teraz Twój stres jest ogromny i może być Ci trudno samej wyjść na powierzchnię.Skorzystaj z pomocy psychologa/psychoterapii, dołącz leki od psychiatry - antydepresanty. Czasami wydaje się nam, że damy rady sami przejść ten trudny okres ale po czasie okazuje się, że przemienia się to wszystko w nerwicę lękową, depresję i stan zamiast być lepszy pogłębia się a wtedy trudniej z tego wyjść i nad tym zapanować.

[iskra07]

Bardzo prosze o zamkniecie mojego watku. Tym samym wszystkim ogromnie dziekuje za wsparcie i mile slowa. Bede tu pewnie zagladac, ale na razie musze odpoczac od tego wszystkiego co sie dzialo i dzieje w moim zyciu i odpoczac od wszelkich chorob, a przede wszystkim od... smierci... Nie czuje sie na silach wstac i isc z podniesiona glowa...
Serdecznie Wszystkim dziekuje za pomoc

[ Komentarz dodany przez Moderatora: Richelieu: 2017-01-25, 14:33 ]
Zgodnie z prośbą Autorki wątek zamykam. Przyjmij serdeczne wyrazy współczucia.