[Caroline]

Witaj Soja
To straszne przez co przechodzisz- dla mnie nie do zaakceptowania ;(
Ja też po śmierci Mamy zostałam tylko z dziadkami... do tego sama chora na nowotwór. Wtedy w trakcie chemii, teraz już jestem w trakcie naświtlań. Łatwo nie było i nadal nie jest. Od ojca mam tylko alimenty i prawie zero kontaktu. Generalnie moja choroba mu wisi :( zresztą tak jak i mojej Mamy ;(
Cytujesz słowa swojego ojca:
"Po co latasz na ten cmentarz, jak tam nic nie ma w tym grobie oprócz ścierwa ? W momencie jak matka umarła to już nie ona tylko ścierwo zostało ."
Napiszę tylko tyle od siebie, jesteś Wielka, przez duże W. Ja po prostu bym takich słów nie zniosła, nie wytrzymała i dostałby chyba na odlew.
trzyma się cieplutko pozdrawiam

[dora71]

soja napisał/a:

Muszę się gdzieś wygadać, bo inaczej oszaleję . Może od początku : pewnie dla wielu z was dziwnie to zabrzmi, ale mój ojciec nigdy mnie nie kochał . Wogóle nie chciał mieć dzieci . Zgodził się tylko ze względu na mamę na jedno dziecko i tym dzieckiem byłam właśnie ja . Od początku nie pałał do mnie sympatią . Nigdy nie zabrał na spacer, nie ululał do snu, nie opowiadał bajek . Zawsze krzyczał, odpychał i traktował jak za przeproszeniem podrzutka . Mama mi to na szczęście rekompensowała . Dawała miłość za siebie i za niego . Kiedy już byłam dorosła, zawsze, ale to zawsze stawała w mojej obronie . Nie pozwalała mu żle o mnie mówić, dawała po kryjomu pieniądze, chwaliła. On zawsze twierdził, że jestem głupia, do niczego się nie nadaję , jestem gruba i bezużyteczna . O wszystko zwracał uwagę . Mama od razu wkraczała do akcji i broniła mnie jak lwica . On wiedział, że przy niej nie może sobie pozwalać za dużo . Niestety, moja wspaniała, dzielna obrończyni odeszła . Pomimo tego, że mam swoją rodzinę ( mąż, dziecko ) jestem narazie zmuszona mieszkać z nim . I stało się piekło . Teraz już nikt mnie nie broni . Muszę się bronić sama. Nie chcę wplątywać w to męża . Ojciec na każdym kroku jawnie okazuje mi nienawiść . Ostatnio mi powiedział, że najchętniej wypier...lił by mnie z domu gdyby mógł . Nie wspomnę o chamskich odzywkach typu : spier....aj wariatko , idiotko, pomiocie i.t.p. Twierdzi, że to przeze mnie mama umarła, bo kiedy mnie karmiła piersią jak byłam malutka to została jej grudka mleka w piersi i po wielu latach z tej grudki zrobił się rak - tak więc to ja ją uśmierciłam . On nawet nie stara się ukryć swojej nienawiści . Przypuszczałam, że tak będzie kiedy mamusi braknie, bo wiedziałam, że on mnie nie może znieść , ale nawet w najczarniejszych koszmarach nie przypuszczałam, że będzie aż tak żle . Doszło do tego, że omijamy się jak wściekłe psy . Za co on mnie tak nienawidzi ??? Za co ? Mało mu, że straciłam mamę . Straciłam też ojca, którego w sumie nigdy nie miałam tak naprawdę . Atmosfera w domu jest nie do zniesienia . Nie wiem jak długo jeszcze zniosę ten jego jad