[zalamana555]

Wiem.
To wszystko jakaś farsa.
Wszystko od początku było nie tak.
Nie dziwię się jej, że zaczyna odpuszczać.
Wiem, że czerniak nie czeka i pewnie już jest nie tylko w wątrobie.
Serce pęka.
Człowiek żyje w obliczu takiej tragedii i jest bezsilny.
Boję się, że to wszystko szybko "pójdzie".

Pozdrawiam

[eweluta]

[ali0210]

[obertas]

ech!

[zalamana555]

Rozmowy z siostrą są coraz bardziej bolesne.
Wiem, że się poddaje i zaczynam to akceptować.
Zaczynam myśleć i czuć tak jak ona.
Tak bardzo chce żeby z nami została.
Tak mi trudno wyobrazić sobie, że nie spotkamy się co roku nad morzem.
Ale to przecież to nie ja jestem tu najważniejsza.
Nie mogę myśleć o tym żeby ją zatrzymać na tym świecie za wszelką cenę.
Najważniejsza jest ona i to co jeszcze chce zrobić podczas tego czasu, który jej został.
Bardzo boję się o rodziców, o moją mamę.
Co może być gorszego niż utrata dziecka....
Czekaliśmy z poinformowaniem ich, ale już się dłużej nie da.
Siostra z dnia na dzień słabnie.
Nie wiem jak wygląda umieranie na nieleczony rozsiew choroby nowotworowej.
Mam nadzieję, ze są leki dzięki którym nie będzie cierpiała.
Najważniejsze żeby była z nami w Polsce, w rodzinnym domu.
Wszyscy kiedyś umrzemy, ale nie taka miała być kolejność tego odchodzenia.
Zawsze myślała, ze razem zajmiemy się rodzicami, że moje dziecko które kiedyś urodzę będzie miało ciocię......
Nie mogę się pogodzić, że osoba która raz w roku chodziła na badanie skóry do dermatologa umiera na rozsianego czerniaka

[eweluta]

Może ktoś z Administratorów mógłby pomóc?Może gdyby przyjechała do Polski,ktoś podjąłby się szybkiego leczenia?proszę nie można ich tak zostawić!To takie nieludzkie!


[ Komentarz dodany przez Moderatora: DumSpiro-Spero: 2013-03-17, 11:23 ]
W Polsce nowoczesne leki stosowane w leczeniu czerniaka nie są jeszcze dostępne (nawet wemurafenib, który jest już na liście leków refundowanych - niestety nie jest jeszcze zakontraktowany przez NFZ). W Niemczech leki te są refundowane.

[Luika]

Eweluta, to ICH decyzja na dzień dzisiejszy. Może jutro pomyślą inaczej?Ale.... rozumiem, co mają na myśli.
Dziś jestem z Kimś, kto jak ja ma nowotwór. Jest to nowotwór krwi w poważnym stadium. On dziś czuje się dobrze, choć nawrót nastąpił. Godzinami gadamy o odchodzeniu, o pogodzeniu się ze śmiercią, o nie trzymaniu się życia za wszelką cenę.... i o samotnym umieraniu.... tzn. chciałby zostać sam jak już będzie źle... bo tak łatwiej będzie mu umrzeć.... Rozumiem ale nie umiem się z tym pogodzić. Może inaczej... próbuję zrozumieć.....

Załamana, jestem z Wami i choć sama zawsze ostro walczę, to rozumiem ;* Przytulam Was dziewczyny mocno do serca.

[ Dodano: 2013-03-16, 22:32 ]
przepraszam: nietrzymaniu miało być

[kniegini]

zalamana555, -bardzo trudno mi zrozumieć, że opisana przez Ciebie sytuacja ma miejsce w Niemczech. Bardzo pięknie piszesz na forum o swojej siostrze, ale dlaczego do Niej nie jedziesz, chociażby na kilka dni? Przecież będąc na miejscu można by dowiedzieć się co takiego dzieje się z tym badaniem? Poruszyć przysłowiowe niebo i ziemię. To jest tak poważna sprawa, że wymaga osobistego zaangażowania zdrowej wspierającej osoby.
Twoi rodzice nic jeszcze nie wiedzą o chorobie swojej córki? Przecież wsparcie Matki tej najbliższej Istoty teraz byłoby dla siostry bezcenne. A może chociaż mama pojechałaby do swojej córki i jej pomogła.

[eweluta]

Lulka, staram się zrozumieć, że ktoś chce odejść, że jest tak żle, że już nie ma ochoty walczyć. Ale póki oddech w piersi, póty żyje. Czy czasami nie jest tak,że chcą odejść z bezsilności? Bo nie mają siły walczyć z procedurami? Czy nie warto poruszyć nieba i ziemi by zapewnić im komfort w tych najgorszych dniach? Czy nie mogą odchodzić w przeświadczeniu, że ktoś walczył o nich do ostatniej chwili? Czy zbyt mało dotknął ich los, ze spotykają na swojej drodze bezdusznych urzędasów, którzy mają na wszystko czas, a czas goni? A co z nami, tymi którzy zostają sami, bo ktoś kogo kochali oddał walkę walkowerem?!

[pchelka73]

trudne i smutne to wszystko,ale nie nam oceniac decyzje innych... jestem z Wam z calym sercem

[jadźka49]

Popieram pchelka73 nie jesteśmy od tego by oceniać czy postępowanie innych jest dobre czy też nie. To jest ich decyzja i to oni decydują,wiedzą dobrze czy rodzice powinni wiedzieć,czy są na siłach żeby przyjąć taką decyzje czy też nie. Osobom z boku łatwo mówić i radzić ale póki sami nie jesteśmy w takiej sytuacji nie wiemy jak my byśmy postąpili. Proszę więc nie oceniajmy!
Załamana jestem cały czas myslami z Wami!

[Agati]

A ja po prostu będę się za Was modlić

[ali0210]

Myślę, ze mama chciałaby byc z córką w takich chwilach...

[eweluta]

Zalamana wiecie już coś?

[zalamana555]

Nic nie wiemy.
We wtorek maja być wyniki głowy.

Pozdrawiam