[monisia8585]

>> Komentarze dotyczą tego wątku <<

---

pelagia,
witaj,
jak czytam Twoja historię to jakbym widziała mojego tatę.... Słabnie w oczach, nawet do toalety sam już nie może dojść.... Wszystkie leki które opisujesz już przeszliśmy... nie pomagają... także jesteśmy pod opieka lekarza z Poradni Leczenia Bólu... Czekamy na miejsce w hospicjum... bo wiem ze tacie tam ulżą w bólu a my?? nie jesteśmy w stanie już mu pomoc... Tata dostał 2 cykle chemii czyli razem 6 dawek... źle ja znosił , co więcej nawet gorzej po niej się czuje niż przed przyjęciem.... Każdy reaguje inaczej na chemie akurat w przypadku taty zaszkodziło... Obecnie tata dostaje podskórnie morfinę w przypadku boli przebijających... Daje ulgę na parę godzin ale nie można przesadzić aby organizm się do niej nie przyzwyczaił...

Życzę Ci dożo wytrwałości i cierpliwości bo wiem ze są potrzebne ogromne pokłady...
Całuje i odsyłam do mojej historii...:

http://www.forum-onkologi...5390.htm#112682

[pelagia]

Dzięki Anelia

[pelagia]

Dziękuję ,że jesteś....
Niby nic , a z drugiej strony tak wiele...

[monisia8585]

Będę.... tak jak i Ty byłaś :*

[Mikuś]

Monisiu Pelagio jestem tu z Wami od dłuższego czasu i czytam i płaczę razem z Wami. Moja mama nie żyje, ja jestem w trakcie herceptyny ....

[siluete]

Ja też jestem.....

[Masza]

Ja też

[ankita]

Też jestem i trzymam kciuki z całych sił.....

[balagan]

Czasami trudno słowami wyrazić swoje uczucia.

[monisia8585]

pelagia, rozumiem Cię tak bardzo... czytając Twoje wpisy mam wrażenie ze opisujesz moje życie...

Taty siostra nie odwiedziła go przez cala chorobę(5 m-cy) a na pogrzebie odstawiła taki teatr że ludzie się z niej śmiali....

Bratanek taty w dzień pogrzebu sprzedawał znicze przez cmentarzem bo jak to on powiedział "nie wiedział co wybrać czy zarobić czy iść się najeść na stypę"....

Ja przez chorobę taty zwolniłam się z pracy bo sama mama nie dawała sobie rady... Jedna non stop przy tacie druga załatwiała inne sprawy, bo inaczej jedna osoba nie wiem jakby dala rade... także ciebie kochana podziwiam i oddaje hołd, że masz tyle siły w sobie bo ja czasami miałam załamanie z mama a co dopiero sama.

Nigdy nie chcieliśmy oddać taty do Hospicjum, bo największą miłość miał w domu... tak chciał...

[pelagia]

Życie jest okrutne, tak bardzo nas doświadcza. Chciałabym się obudzić i żeby to wszystko okazało się tylko snem.
Tak bardzo potrzebuję wsparcia...
Gdzie go znajdę jak nie tutaj...?

Dziękuję jeszcze raz , że jesteście ze mną.
Aśka

[Edvige]

Asiu czytam wszystkie Twoje wpisy i mimo, że nie piszę w Twoim wątku jestem ciągle z Tobą i Twoją Mamą. Jesteś w wieku mojej córki i trud opieki nad Mamą znosisz sama. Wiem co to za choroba bo mój Mąż zmarł na raka trzustki w ub. roku i wiem ile chory wymaga opieki ale wszystko musisz znieść. Tylko najgorsze jest to, że nie masz pomocy od siostry. Ja też dzieci nie prosiłam o pomoc bo mieszkają daleko więc sama zajmowałam się Mężem.
Pozdrawiam i życzę siły Ci siły na te trudne dni.

[Monika2012]

Witaj,
bardzo współczuję Ci z powodu choroby Mamy - podczytuję ten wątek, bo sama przez to przechodziłam. Niestety nie mamy wpływu na postęp choroby - możemy tylko obserwować i reagować - żeby zminimalizować dokuczliwość objawów. Jeśli Mama leży , to staraj się żeby nogi trzymała troszkę wyżej np. ma poduszce lub wałku. Rozumiem Twój strach i niemoc - ale człowiek ma w sobie dużo siły, więcej niż przypuszczamy. Dasz radę, życzę Ci tego i bardzo mocno Cię przytulam

[beata1978]

Pelagia co u Was? Podczytuje Cie od wczoraj bo przechodze przez to samo co TY. Nie mam juz sil czytac postów osob ktore spotkały sie z guzem trzustki bo widze ze to jakis koszmar. Nie moge uwierzyc co spotkało moją rodzinę. Jak Wy to znosicie ? :(

[monisia8585]

beata1978, musisz być silna, wiem co czujecie... ale najgorsze dopiero nadejdzie niestety... wiec siły musi być jeszcze więcej...