Znalezionych wyników: 38

MARTUSIU!!!

U Nas było tak samo. Tata albo spał albo miał oczy zamknięte. Nie rozmawiał z nami, jeśli się go o coś pytało to tylko kiwał głową. Był 7 tyg na kroplówkach glukoza, sól... Mocz oddawał ale bardzo rzadko. Myślę, że ludzi chorzy wiedzą że umierają i tak im jest ciężko odejść z tego świata, że wolą spać, mieć oczy zamknięte.My co wchodziliśmy do niego do pokoju to miał oczy zamknięte, otworzył czasem na chwilkę i zamknął. Raz nawet nie widział że była u niego pielęgniarka z hospicjum. Tydzień przed śmiercią bredził, słyszał głosy. Mamusia Twoja Martuniu jest bardzo słaba, naświetlania dodatkowo osłabiły ją dlatego też tyle śpi, na pewno tak jest jej dobrze. Tylko zaglądaj czy nie robią jej się odleżyny od leżenia. Jak coś to hospicjum dysponuje materacem na odleżyny. Wiem jak ciężko jest na to wszystko patrzeć, jak się jest bezradnym. Ja pytałam lekarkę w hospicjum ile można żyć bez jedzenia, na kroplówkach. Bez jedzenia do 8 tyg natomiast przez kroplówki może krążenie nie wytrzymać i może szybciej nastąpić zgon.
Mama Twoja na pewno nie cierpi , bo gdyby ją coś bolała na pewno byłoby widać grymas na jej twarzy albo jęki. Tyle dobrze!
Bądź przy niej nawet jak śpi, mów do niej ona na pewno Cię słuchać będzie ale nie koniecznie odpowiadać.

Trzymaj się kochana. _itsme_

Bądź teraz przy mężu. Nie bój się niczego. Myślę, że skoro się wie że ta chwila właśnie nadchodzi bo objawy takie ma nasz bliska osoba to jakoś spokojniej się do tego podchodzi.
Trzymaj się kochana. Przytulam mocno

jerzozwiesz
oby każdy miał takie podejście do życia jak Ty !!!!!
ja mimo nie jestem chora rzadko mam takie podejście
jesteś na prawdę wielkim człowiekiem

Życzę dużo dużo zdrówka

dzięki kochana za ciepłe słowa :-D

będziemy wdychać i leniuchować na całego :mrgreen:

u mojego taty i mojej cioci było bardzo podobnie.
Byli nieznośni, nie chcieli wizyt nawet bliskie osoby wyrzucali z pokoju. Oczy ciągle zamknięte, ciężko z nimi można było rozmawiać, raczej stronili od rozmów, na tydz przed śmiercią stwierdzili że już się dobrze czują i może wyjdą na dwór. Bredzili też czasem, jakieś głupoty mówili. Jeśli chodzi o ciało to ciocia miała nogi popuchnięte-była nawadniana kroplówkami, bo nie przyjmowała pokarmów tak jak tata. Tata miał ciemne wybroczyny na ciele-krążenie już nie wytrzymywało . Bez jedzenia, na kroplówkach z glukozą żyli 6-7 tygodni. Ciocia świadoma była że odchodzi sama powiedziała że zje banana i umrze tak jak jej brat zjadł kiwi u umarł. Tata przed odejściem chciał się napić piwa a nie pił nic bo zwracał ale wtedy chciał bardzo wypił jednym tchem pół szklanki i zaraz zwrócił. Potem się położył, kazał mamie też się położyć (spała w drugim pokoju). Po godz nagle mama coś usłyszała a to tata się zerwał z łóżka (nie wstawał w czasie choroby nie miał siły chodzić już) jakby chciał uciec śmierci, ale mama go złapała a wtedy padł na łóżko-dwa oddechy i koniec...
Niestety wiedzieliśmy że ta śmierć przyjdzie w przedziale 6-8tyg bo tyle można wytrzymać bez picia i jedzenia. Więc "czekaliśmy" kiedy to się stanie a jak się już stało to ... Przyzwyczailiśmy się do tego że leżał w pokoju i spał czasem otworzył oczy.Brakuje Nam go bardzo.

u Mnie 24 maja minął rok jak tata odszedł. Ból jest wciąż ten sam. Ta sama tęsknota, ten sam widok gdy go ostatni raz widziałam, widoki chorego w łóżku, cierpiącego...
wybudował mi dom-miał się nim opiekować, pomagać mi rozpalać w piecu gdy męża nie będzie, brać wnuki na spacer, wpadać na kawę, na obiad.....
codzinnie przychodzi do mnie mama, patrze jak jej smutno, jak depresja się pogłębia, jak chudnie, jak jej go brakuje. Odszedł tata tracę też mamę. Ból ma tylko na twarzy i smutek. Biega po 100 razy na cmentarz, nie potrafi sobie znaleźć miejsca.
Teraz odeszła kuzynka taty. Chorowali w tym samym czasie. ALe ona przezyła z rakiem 3 lata a tata tylko 3 miesiące. Bardzo się wspierali. Miała pogrzeb w jego rocznicę.Chciała do niego już iść i poszła. Są już razem. A nam na ziemi ich tak bardzo brakuje.

przytulam Was wszystkich mocno

Witaj!
Dobrze że tak szybko zareagowałyście.A może to "gruczolakowłókniak" Moja mama też często miała takie torbiele i już dwa razy miała je usuwane.
Skoro onkolog stwierdził że trzeba je usunąć to na pewno nie dlatego że wie że to już rak tylko że może się z tego zrobić. Nie denerwujcie się . Dopiero po wycięciu się dowiecie dokładnie co to takiego jak wróci z badania histopatologicznego.
A mamę przekonaj że to dla jej dobra i nie przejmujcie się na prawdę bo na razie nie ma czym się stresować. A wyciąć najlepiej niż pozostawić by dalej rósł.
Myślę że jakiś lekarz jeszcze dokładnie Ci napisze na forum.

jusiu
bardzo bardzo mi przykro :-(

trzymaj się jakoś kochana.
wiem jak bardzo boli odejście taty...

przytulam Ciebie mocno

witaj
o ile się nie mylę to "choroba węzłów chłonnych" ale nie jestem lekarzem, poczekaj na odpowiedź kogoś kto się zna

Trzymaj się
bardzo mi przykro :cry:

Trzymaj się kochana
Ciebie pewno też boli "serduszko"
Całuję

Przykro mi bardzo Jusia
przytulam Ciebie mocno.Trzymaj się jakoś :/pociesza:/

Posyłam Ci link do stronki gdzie są opisane znaczenia .
http://www.biust.pl/rak_p...logiczne.htm#44

a an rozszyfrowanie wyniku poczekaj aż Ci odpisze albo DSS albo jakiś lekarz z forum.

mój tata miał 5 naświetlań paliatywnych. Czuł się po nich bardzo słaby i zmęczony.
Po 5 dniach a miał mieć 3 tyg skończyło się z powodu wodobrzusza.
Zapisałam tatę do hospicjum. Opieka super.Potrzebne było tylko skierowanie od lekarza obojętnie jakiego.
Codziennie przychodziła pielęgniarka dawała kroplówki bo tata był odwodniony, zapiski w zeszycie robiła, mierzyła ciśnienie, rozmawiała z tatą .Raz w tyg lekarz przychodził chyba że była konieczność to częściej. Leki za darmo z hospicjum albo na receptę tak samo kroplówki. Materac na odleżyny z hospicjum dostał tata. Tata był pod dobra opieką . Starali się jak mogli żeby nie było bólu żeby było mu dobrze w tych ostatnich dniach. U nas sytuacja była troszku inna bo tata nie mógł jeść pić więc wiedzieliśmy że to miesiąc dłużej nie potrwa.
Jeśli się już kończy naświetania paliatywne to nie ma żadnej kontroli. Sugerują hospicjum, bo tak jak Ci powiedzieli, że nic już nie są w stanie zrobić.
Przykro mi kochana.Takie to życie. Wal do hospicjum .

może napisz post w dziale "nowotwory głowy" tam szybciej uzyskasz odpowiedz