Znalezionych wyników: 1673

usg robi się na stojąco lub siedząco tyłem do lekarza. Faktycznie w tych badaniach jeżeli chodzi o płyn to rozbieżność występuje. Ja też tak mam - w usg bez płynu w TK niewielka ilość płynu. Kiedyś usłyszałam od lekarza że TK "przesadza" z płynem. Pisałam Ci już, 20mm to nie jest coś z czym organizm sam nie poradzi sobie. Jak w usg nie widać to nie ściągną.

W zdrowym preparacie po wybarwieniu po prostu trudno znaleźć Ki67 bo patolog musiałby obejrzeć wiele pól, po prostu ilość komórek które się dzielą jest tak mała że ich normalnie nie widać. Oficjalnie przyjmuje się że Ki67 jest ujemne jeżeli jest poniżej 1%

Asiu może masz rację bo to 0 w kodzie patologa (8077/0) oznacza benign, ale to Ki67+ to już gorzej.

Ki67 dodatnie, nie napisali ile %, ale sam + wskazuje na to że nowotwór ma zdolność do przerzutowania czyli popularnie "złośliwy", low grade oznacza niski stopień złośliwości. Nie było mowy o rezonansie, CT lub PET? Jak widać gastroskopia nie wskaże zasięgu nowotworu, wycinki tylko uściślą to co już wiadomo, masz czekać bezczynnie? Odwiedź następnego, tym razem onkologa zajmującego się przewodem pokarmowym.

Diuwer jest środkiem moczopędnym, natomiast Milurit hamuje wydzielanie kwasu moczowego. EF 45% to jeszcze do wytrzymania ale istotnie ogranicza możliwości podawania chemii.

można to przeliczać, ale standardem jest podanie w mm grubości warstwy. 20 mm jeżeli nie narasta to zostawia się licząc że organizm sam sobie poradzi, grubsze warstwy próbuje się likwidować kombinacją środków moczopędnych. Odbarczanie (spuszczanie płynu) robi się przy grubszych warstwach jeżeli występuje duszność. Czy jest płyn lekarz może stwierdzić osłuchując, ile go jest to można zbadać na usg.

po każdym badaniu powtarzać do znudzenia że im dłużej po chemii bez zmian to tym lepiej bo znaczy że działa i będzie można powtórzyć z dobrym skutkiem. no i czekać aż chory przywyknie do tego że jest chory i można z tym żyć.

A wydrukuj Sobie korespondencję z prof i idź z tym do lekarza - niech anuluje CT i da skierowanie na pilny rezonans - ilość informacji z MR jest znacznie większa niż TK.

Trzeba rozejrzeć się po okolicy w poszukiwaniu dobrego szpitala w którym leczą raka jelita grubego, dobrze jeżeli byłby to szpital kliniczny lub któreś centrum onkologii. Następnie w wybranym ośrodku zapisać chorego do onkologa (można poprosić lekarza pierwszego kontaktu o wystawienie karty DiLO, ale to nie jest konieczne. Zapisać się i zarezerwować termin można na podstawie tego badania. Termin uzgodnić jak najszybszy ale taki żeby już był wynik histopatologiczny. Na wizycie u onkologa trzeba jak najbardziej naciskać na ustalenie czy to jest stan nadający się jeszcze do operacji. To wymaga dodatkowych badań CT lub rezonansu. Operacja znacznie podwyższa szanse na kilkuletnie przeżycie, ale z uwagi na umiejscowienie musicie się liczyć ze stomią (decyduje chirurg). Chorego trzeba do tego "urobić" bo przypuszczam że mężczyzna w tym wieku może w pierwszym odruchu odmówić lekarzowi. Już teraz czekając na wynik można porozmawiać z lekarzem pierwszego kontaktu czy chory kwalifikuje się do leczenia operacyjnego. Wyniki krwi są dobre ale w tym wieku jest mnóstwo innych parametrów które mogą zdyskwalifikować z operacji.

Jesteś świeża w temacie, więc doradzam przeczytanie w tym dziale o przypadkach starszych osób z rakiem esicy. Lekarz nie stwierdził raka tylko guz nowotworowy. Różnica jest taka że nowotwór to wszystko co rośnie dodatkowo w ciele, natomiast rak to nowotwór złośliwy (zdolny do przerzutów) wywodzący się z nabłonka. Co naprawdę ma chory to może okazać się dopiero po operacji, bo niski poziom CEA nie jest typowy dla raka.

mój polip w pęcherzyku żółciowym po ok 1,5 roku okazał się niestety 2 kamykami żółciowymi co jest o tyle gorszą opcją że jak urosną to będą boleć i podobno nie ma metody żeby zatrzymać to rośnięcie.

Jak na razie wygrywasz, więc nie psuj Sobie nastroju drobiazgami.

Pozdrawiam

Z tego opisu wynika że w kościach nic nie ma, ale pamiętaj że było coś na styku z IX żebrem. Zmiany zwyrodnieniowo-wytwórcze to nie przerzuty. Zapytaj po prostu lekarza czy to nawapnianie jest takie "na wszelki wypadek" czy rzeczywiście ma podstawy do kontynuacji.

Niestety nie wszystko jest jednoznaczne. Pewne jest tylko ognisko w okolicy zatrzonowcowej i jak rozumiem radiolog postanowiła je "wypalić" chyba dosłownie, więc czeka Cię chyba poparzenie popromienne, poczytaj na wszelki wypadek w necie.

Co do klatki piersiowej to po tych przeżyciach jakie miałeś nikt Ci nie powie czy to pozapalne czy wznowa lub przerzut. PET po chemii powinno się robić po ok 3 mies bo tyle mniej więcej trwają różne procesy spowodowane lekami więc właśnie nie wiadomo jak interpretować, ale radiolog chyba chciała mieć dokładny obraz okolicy którą ma naświetlać. Reszta to sprawa onkologów. Nie analizuj tego teraz za bardzo, to nie są zmiany wymagające natychmiastowej interwencji. Za 3 mies będziesz miał zrobione następne TK i wtedy to będzie łatwiejsze do oceny.

Jeżeli będziesz u onkologa to porozmawiaj o tym płynie w opłucnej i worku osierdziowym, pozbycie się płynu jest znacznie łatwiejsze jak jest go niezbyt dużo. Może da się to cofnąć środkami moczopędnymi.

Pozdrowienia

Naświetlanie zwykle pomaga, ale w tym miejscu to będzie bardzo bolesne, masz trochę czasu bo od wizyty do naświetlań to ze dwa tygodnie. Ja na Twoim miejscu poszłabym na wizytę do radiologa (i wypytała co dokładnie ma być naświetlane i po co i jak długo tych naświetlań) przygotowania do naświetlań niech idą, a w trakcie postarałabym się o kontakt z tym konsylium. Może ktoś Ci wreszcie zleci MR i zdecyduje czy na pewno radioterapia czy może operacja. Ale tak ogólnie to chemia zrobiła dobrą robotę.

Chyba trafiła na doświadczonych lekarzy którzy wyczuli "ostatni moment", jak znam życie zakładają że przeżyje te 30 dni, Chyba będziesz przy niej zanim nie powróci do pełnej świadomości, bo to wbrew temu co innym się wydaje trwa kilka dni w czasie których chory normalnie rozmawia, nawet coś tam ustala ale nic później nie pamięta. Wiesz czego Ci życzę na najbliższe (i dalsze też) dni - spokoju, żeby wszystko toczyło się wolno i było przynajmniej w jakimś stopniu przewidywalne.

Z poprzedniego postu zrozumiałam że Mama jest chodząca, z tego wynika że nie i sytuacja jest rzeczywiście trudna, no to przepuklinę trzeba robić. Pomęcz jeszcze chirurga jak ocenia szanse przy wariancie "z jajnikiem" i "sama przepuklina". Jakoś nie mogę uwierzyć że to dokładnie to samo cięcie. Czy będą obydwaj operować jednocześnie? I upewnij się że Mama wie i rozumie że wycięcie tego guza na jajniku może pomóc (ale niekoniecznie) postawić diagnozę ale wpłynie mało lub wcale na przebieg choroby, bo jak pisałam rak był rozsiany po całej otrzewnej. Ale nie namawiaj Mamy ( i lekarzy) na żadne rozwiązanie. Decyduje chora, tego trzymają się lekarze i rodzina też powinna. Tyle że lekarze mają mało czasu i rozmawiają z chorym krótko i co gorsza wymagają natychmiastowej odpowiedzi. Ty możesz poświęcić parę godzin i dać Mamie czas na przemyślenie. Ale nie decyduj i nie sugeruj bo w tym wypadku i jeden i drugi wariant może pójść źle i parę lat będziesz Sobie wypominała "trzeba było...". Decyduje chora, Ty zapewnij żeby miała wiadomości konieczne dla podjęcia decyzji, przekaż wszystko czego dowiedziałaś się od onkologa. Powodzenia

PS z własnego trudnego doświadczenia mogę rekomendować jak najbardziej łopatologiczne uświadomienie Brata i upewnienie się że potrafi podsumować to co przekazałaś. Ja swojego zaprowadziłam na rozmowę z lekarzem mojej Mamy a mimo wszystko jakoś nie rozumiał powagi sytuacji.