[formalina]

Moje pytanie kieruję do wszystkich którzy mają coś
wspólnego z tą chorobą .... zapraszam również tych którzy stracili
bliskiego przez nowotwór. Opiszcie jaki był przebieg choroby
i jak to się skończyło..... Głęboko wierzę w to, że będą historie
z Happy Endem.
Moja mama umarła, nie wiem jak wam. ale mi chyba pomaga
czytanie o innych. wtedy przestaje myśleć o mojej mamie a
analizuje te inne historie. Myślę że nie tylko mi to pomoże.
Tak więc zapraszam serdecznie. jak tylko macie ochotę zwierzyć się
to zapraszam.
Pozdrawiam

[JustynaS1975]

To forum jest pełne historii osób z chorobą nowotworową. Przejrzyj forum. Niestety wiele kończy się odejście chorej osoby.
Jednak niektórzy pomimo trudnej choroby, bardzo trudnej sytuacji potrafią na niej 'skorzystać duchowo, mentalnie'.
Proponuję Ci się zapoznać z Romkiem
tu jest wątek Romka merytoryczny
http://www.forum-onkologi...wego-vt4838.htm
tu jest wątek Romka nie-merytoryczny
http://www.forum-onkologi...arze-vt4944.htm
Blog Romka:
http://mam-raka-pluc.blog.pl/

Wątek JaInki:
http://www.forum-onkologi...erapii-vt44.htm
(niestety JaInki nie ma wśród nas, ale ten wątek należy sobie wyciągnąć na pulpit i gdy wydaje się, że jest nam źle to trzeba sobie poczytać)

Ja od 4 lata choruję na ostrą białaczkę szpikową. Rok temu zakończyłam leczenie. Na dzień dzisiejszy remisja całkowita trwa.

Tu jest bardzo pokrótce moja historia
http://www.go4dkms.org/20...a-historia-obs/

Ma forum mam swój wątek merytoryczny i niemerytoryczny.
Merytoryczny:
http://www.forum-onkologi...piku-vt3672.htm

Pozdrawiam serdecznie

[Jolana]

Rok 2011 wiosna czułam się super - nic mi nie dokuczało. Ponieważ uwielbiam piesze wędrówki, to był najlepszy czas, by je wznowić. Pokonywałam dziesiątki kilometrów. To trwało do lipca... W lipcu zaczęłam odczuwać nasilające się osłabienie.. Zrezygnowałam z wycieczek ale to niczego nie zmieniło. Postanowiłam zgłosić się do lekarza. Zlecił m.in. morfologię i w kilka godzin po badaniu otrzymałam telefon, że doktór prosi o pilny kontakt.

Miałam bardzo silną anemię i otrzymałam skierowanie do szpitala. Tam wykonano mi mnóstwo badań krwi, rtg kl.piersiowej, gastroskopię, kolonoskopię. Podejrzewano krwawienie z przewodu pokarmowego.W Rtg- Usg-gastro i kolonoskopii nie wykryto zmian chorobowych.

Już miałam być wypisana, jednak mój lekarz powiedział tak: proszę pani ma pani poważne problemy z krwią, przeniesiemy panią na hematologię.
Podejrzewamy chłoniaka. Jeszcze tylko zrobimy TK...jamy brzusznej i kl.piersiowej.

Po badaniu otrzymałam dwie wiadomości dobrą i złą. Lekarz zaprosił mnie do swojego pokoju i pokazał mi na ekranie monitora guzek w moim płucu.
Dobrą wiadomością było to, że jest mały i cokolwiek on oznacza mam szansę na skuteczne leczenie... Moją pierwszą myślą było - ja chyba śnię...! Niech ten koszmarny sen się skończy.

Po kilku dniach pomyślałam jak dobrze, że to mnie spotkało a nie moich bliskich...

We wrześniu PET i tak się zaczęła moja przygoda ze skorupiakiem.
20 września miałam operację usunięcia całego dolnego płata, a po kilku tygodniach miałam zleconą chemioterapię..


W listopadzie czeka mnie kontrolne TK i ..., i nie wiem co dalej...

Tak wygląda moja historia w telegraficznym skrócie...

[formalina]

Jejku..... czyli sama na własnej skórze ????
podziwiam a jak się teraz czujesz?
psychicznie i fizycznie????
widzę że wielu osobom tu radzisz
to dobrze.... pozdrawiam gorąco
no i trzymam kciuki bardzo mocno

[absenteeism]

formalina, większość pacjentów ma swój wątek, w którym opisana jest ich historia, przebieg leczenia etc. - przejrzyj Forum, poczytaj różne tematy - w Psychologii, w różnych działach tematycznych

[Jolana]

formalina napisał/a:

Jejku..... czyli sama na własnej skórze ???? podziwiam a jak się teraz czujesz? psychicznie i fizycznie???? widzę że wielu osobom tu radzisz to dobrze.... pozdrawiam gorąco no i trzymam kciuki bardzo mocno

Dziękuję formalina za mile słowa.
Jak to w życiu role się zmieniają. Teraz jestem pacjentką.. Nowe doświadczenie.....
Moje samopoczucie psycho -fizyczne jest niezłe. Bywają nawet takie dni jak za dobrych moich czasów. Generalnie staram się myśleć pozytywnie. Często sobie mówię - rak, rakowi nierówny. Ta choroba diametralnie zmieniła w moim życiu hierarchię wartości. Praktycznie wszystko przewartościowałam i postawiłam na jedną kartę. Wewnętrznie czuję bogatsza.

Wśród nas jest wiele osób, które zmagają się z tą chorobą. Są i takie, które niedawno dowiedziały się, że mają raka albo ich bliscy.

Nie wiem czy czytałaś wątek Romka - pomaga każdemu, jest naszym filarem, też Justynka i wiele, wiele ludzi dobrej woli.
Jedni drugich podtrzymują na duchu... To bardzo ważne.

Tak jak napisała absenteeism, każdy ma swój wątek i swoją historię. Absenteeism, DSS, Richelieu, Madzia 70 oraz moderatorzy forum bardzo pomagają swoim wsparciem i wiedzą meytoryczną. Bez NICh nie byłoby tego Forum.

Przy okazji bardzo IM dziękuję, że są z nami...

[formalina]

To prawda, prawda.... A wiesz co jest w tym wszystkim najgorsze? Że dopiero zetknięcie z taką chorobą pokazuje nam co jest tak naprawdę ważne :(

[Jolana]

Dokładnie jakby w jednej chwili człowiek się nagle przebudził i inaczej zaczął postrzegać rzeczywistość... Myślę, że wszystko ma sens, wszystko co powoduje pozytywną przemianę w ludziach... .

[formalina]

no tylko zazwyczaj trzeba najpierw pocierpieć