Znalezionych wyników: 25

tronca33,

Przyjmij najszczersze wyrazy współczucia, bardzo mi przykro. Nasz dzielny wojownik niech odpoczywa w pokoju ::rose::

tronca33,
To co napiszę na pewno Cię zaboli, ale nie taki jest mój cel, wiesz, że chciałabym żeby wszystko było dobrze ale nie będzie.
Daj tacie odejść, tato przeszedł ogromną drogę przez mękę, organizm już jest wyczerpany chorobą, leczeniem, organizm już nie ma siły walczyć stąd te udary zapewne. Wiem, że cierpisz ale taty cierpienie jest większe, tato cierpi fizycznie, Ty psychicznie. Każdy Wasz ból jest ogromny ale cierpiąc fizycznie wszystko nas boli, nawet oddech wydaje się być ciężarem. Ból fizyczny lekarze w hospicjum złagodzą ale wiesz kosztem jakiego stanu.

tronca33,
Tak tronca33, masz rację, niestety tato odchodzi. Zrobiłaś wszystko co można było, dałaś całą siebie a tato jest dzielnym wojownikiem, który zbliża się do swojej przystani.
Płaczę razem z Tobą, wiem co przeżywasz i bądź silna na tyle ile możesz, żeby pomóc tacie przejść na tą drugą stronę. Smutno :uuu:

tronca33,

Choroba plus udar swoje zrobiły i dalej robią. To co opisałaś wygląda jak najbardziej na stany paniki. Trzeba tatę uspokajać lekami może antydepresant jakiś plus lek doraźny w razie ataku, który jak widzę już posiadacie.

Tato już tyle przeszedł, że nie ma co się dziwić, że psychika siada a udar spowodował na pewno zmiany w mózgu.

pozdrawiam ciepło.

tronca33,

Nie pamiętam co tato bierze na uspokojenie ale jeśli są to ataki lęku to trzeba tacie wdrożyć jakiś silniejszy lek na lęki/uspokojenie/wyciszenie, są to leki uzależniające ale przynajmniej w krótkim czasie szybko tłumią lęk, leki z grupy benzodiazepiny np. Afobam, Xanax czy chociażby Relanium.

Madziu nie krzycz |prosi|

, wiem, że nie powinnam podawać nazw.

pozdrawiam

Ciężko powiedzieć jak to będzie. U mojego dziadka kiedy zaprzestano podawania chemii, guz odrósł do pierwotnych rozmiarów (inny rak). Może choroba u taty postępować bo już nie ma czegoś, co ją blokuje (chemii), stan raczej powoli będzie się pogarszał ale może to być szybko.

tronca33
Ależ dzielny jest Twój tata, prawdziwy wojownik na wszystkich frontach.

Trudna decyzja przed Wami ale myślę, że tutaj musi Wam podpowiedzieć lekarz, czy tato dalej może przyjmować chemia czy lepiej dla Niego jak spokojnie dożyje swoich dni bez dodatkowych "atrakcji" medycznych.

pozdrawiam

tronca33,

Może trzeba wziąć pod uwagę hospicjum stacjonarne, wiem że to trudna decyzja ale czasami konieczna.

Cytat:

.Pomysle na miejscu

najlepiej.

pozdrawiam

tronca33,

Z mojego doświadczenia. Mama miała przerzuty w mózgu, dostała wylew, miała ataki padaczki. Wypisali ją do domu leżącą jak roślinka, nie mówiącą zupełnie. Nie miałam żadnej pielęgniarki. Mogłam oddać do hospicjum lub zająć się sama przy ich pomocy. Nie jest łatwo ale da się. Pielęgniarka z hospicjum pokazała jak się myje takiego chorego w łóżku, mama się nawet nie obracała na boki. Można od nich wypożyczyć łóżko takie regulowane więc jest wtedy łatwiej dla kręgosłupa opiekującego się.

Znacie tatę z mamą najlepiej, wiecie jakie argumenty do Niego trafiają, jak Mu wytłumaczyć chorobę, tato tak dzielnie walczy tyle lat, trzeba mu wytłumaczyć dlaczego pampersy, zachęcać do jedzenia nawet jak się boi biegunek, nikt nie zrobi tego lepiej niż osoby, które są z Nim w tej długiej walce.

Współczuję, na pewno będzie bardzo ciężko, przeszłam ten etap ale da się, jak kogoś kochamy to potrafimy się Nim zająć, tylko ciężko na sercu jak patrzymy na to cierpienie.

przytulam :tull:

tronca33,

Strasznie mi przykro. Może być wszystko, przerzut, wylew albo połączenie. Przerzuty w głowie i one spowodowały wylew. TK wyjaśni.

U nas właśnie przerzuty do mózgu spowodowały wylew i ataki padaczki. Oj nie takiej informacji się spodziewałam.

Trzymaj się kochana.

tronca33

Trudno oceniać, skoro lekarz mówi, że nie wina portu ale ja niejednokrotnie czytałam, że port może sprawiać takie kłopoty.

Jeśli lekarz twierdzi, że nie to, trzeba zrobić choć RTG ręki lub uprzeć się, żeby ten port sprawdzili, z niczego nie boli przecież.

pozdrawiam ciepło.