[tatuś]

Syn półtora roku temu miał guza jądra złośliwego (nasieniaka).
Jądro usunięto i miał 3 chemioterapie.
Od roku chodzi na kontrolę.

AFP wyniosło 24 przy ostatnim badaniu, poprzednie wyniki były około 1.
Czy to może być błąd.
Rok temu raz też miał wynik afp: 14, na szcieście był to wówczas błąd badania.
Często zdarzają się błedy tego badania?

Dzisiaj syn zrobił te badanie prywatnie, wynik będzie popołudniu.
A za tydzień ma zrobić ponowne badanie afp w poradni w szpitalu.
Człowiek pełen nerwów po takich badaniach.
Mam nadzieję, że to znowu błąd w badaniu.

[vioom]

Witaj,

Błędy w laboratorium zdarzają się częściej niż się to wydaje. Proponuję zachować spokój i poczekać na wynik potwierdzający. Nasieniaki nie produkują AFP stąd błąd laboratorium wydaje się być jeszcze bardziej prawdopodobny.

Pozdrawiam serdecznie

[tatuś]

Witam.
Odebrałem wynik z laboratorium prywatnego. Szczęśliwie wyszło afp:1,84 czyli w szpitalu znowu błąd był w wyniku. Ile nerwów przez to człowiek musi tracić. To jak siedzieć na bombie, która w każdej chwili może eksplodować. Po jakim czasie można mieć większą pewność, że już wszystko będzie wporządku? Wtedy dopiero będę już miał spokój.

[Richelieu]

tatuś napisał/a:

Po jakim czasie można mieć większą pewność, że już wszystko będzie wporządku?

Opierając się na aktualnych Zaleceniach (2013 r.), gdzie czytamy m.in. (str. 331 i 327):

Cytat:

Obserwacja po leczeniu i postępowanie w przypadku nawrotów Nie ustalono powszechnie przyjętego rytmu i zakresu wykonywania badań kontrolnych u chorych leczonych z powodu raka jądra. Postępowanie zależy od rodzaju nowotworu, sposobu leczenia oraz kategorii rokowniczej. Jako zasadę należy jednak przyjąć, że u chorych na nasieniaki zakres i częstość wykonywanych badań nie różnią się istotnie od aktywnej obserwacji.

Cytat:

Aktywna obserwacja Niezależnie od przyjętego sposobu postępowania, rokowanie u chorych na nasieniaka w I stopniu zaawansowania jest bardzo dobre, a odsetek wyleczeń sięga 100%. Obecnie dużą wagę przykłada się do unikania niepotrzebnego leczenia, która może powodować odległe objawy niepożądane. Zaleca się rezygnację z leczenia uzupełniającego, uznając aktywną obserwację za standardową metodę postępowania, a leczenie uzupełniające (RTH lub podanie karboplatyny) powinno być zastosowane tylko wtedy, gdy aktywna obserwacja nie jest możliwa ze względów organizacyjnych lub psychologicznych. Aktywna obserwacja jest preferowaną opcją postępowania u chorych z guzami T1 lub T2. Bez uzupełniającego napromieniania ryzyko progresji zmian subklinicznych w węzłach chłonnych zaotrzewnowych wynosi około 15–20%, a w węzłach biodrowych jest mniejsze (około 3%) i 80–90% chorych poddawanych aktywnej obserwacji nigdy nie będzie wymagało zastosowania leczenia przeciwnowotworowego, a u pozostałych 10–20% wznowa niemal zawsze może być wyleczona. Chory, który decyduje się na aktywną obserwację, musi zaakceptować konieczność regularnego zgłaszania się na badania kontrolne i wykonywania badań markerów nowotworowych oraz diagnostyki obrazowej jamy brzusznej i klatki piersiowej. Większość (około 70%) nawrotów nasieniaków występuje w trakcie pierwszych 2 lat i dotyczy węzłów chłonnych okołoaortalnych. U chorych poddanych aktywnej obserwacji należy wykonywać: —— badanie podmiotowe i przedmiotowe oraz oznaczenie LDH, β-HCG i AFP — w pierwszych 2 latach co 3–4 miesiące, w 3. i 4. roku co 6–12 miesięcy, później co 12 miesięcy (do 10 lat po orchiektomii); —— KT jamy brzusznej i miednicy w pierwszych 2 latach co 6 miesięcy, a w latach 3.–5. co 12 miesięcy; według European Association of Urology (EAU) co 6 miesięcy tylko przez pierwsze 2 lata; —— RTG klatki piersiowej tylko ze wskazań klinicznych [wg National Comprehensive Cancer Network (NCCN)] lub co 6 miesięcy przez pierwsze 2 lata (wg EAU).

i mając na uwadze zaznaczony przeze mnie na niebiesko fragment 'Zaleceń' uważam, że po tych dwóch pierwszych latach prawdopodobieństwo wznowy choroby można uznać za znacząco mniejsze.