[roman1130]

Ewuniu, zawsze twierdzę, że nasza choroba jest dlatego tak bardzo ciężka, że jej leczenie trwa bardzo długo, że dostarcza paskudnych dolegliwości...
Dlatego każdy z nas, dotkniętych tym nieszczęściem musi uzbroić się w cierpliwość, wszystkiego może nam zabraknąć z wyjątkiem cierpliwości, siły i wiary w lepsze jutro...

Ewelinko zapewniam Cię że u mnie wszystko przebiega normalnie... jedne dolegliwości znikają, pojawiają się nowe, ale gdy wiesz, że to jest elementem naszej choroby... udaje się z tym żyć.

Jeżeli udaje się pomóc komukolwiek... to dzieje się to na zasadzie wzajemności, dwu słabeuszy tworzy układ wzajemnie podtrzymujący się, jest silniejszy i stabilniejszy niżeli samotny bohater...
Razem jesteśmy silniejsi niżeli osobno, razem jest nam po prostu lepiej, niżeli sam na sam z chorobą...

[Ewelka76]

Romanie tak szczerze to zabiłeś mnie tymi słowami... tak choćbym nas teraz widziała - całą naszą rodzinkę z trudem sobie radzącą, każdy na swój sposób, by przetrwać i jakoś sobie z tym poradzić. Jesteśmy bardzo "mięciutcy" - płaczemy, nie dajemy rady. W trudnych momentach nikt z nas nie umie z tego wybrnąć. Mama nie chce o tym rozmawiać, ja próbuję, ale nic na siłę...Pięknie napisałeś o tych słabeuszach...my jesteśmy na etapie, że każdy próbuje być bohaterem to nawet wychodzi, ale tylko do momentu kiedy widzę moją mamę, samą, przerażoną i bezsilną...potem z bohatera zostają gruzy a ilość łez przekracza pojemność fosy dookoła tej twierdzy...
Uffffffffffffff musimy się nauczyć pokory - jesteśmy na początku a już wysiadamy??
Podziwiam Cię...

[roman1130]

Ewuniu, Jest taka opowieść o dębie i wierzbie, wiejący wiatr wyrwał z korzeniami dęba, bo nie chciał się ugiąć pod naporem burzy.
Wierzba która przygięła się aż do ziemi gdy wiał wiatr, ale wyprostowała się gdy burza przeszła...

Ewelinko choroba przeraża Was, wysysa energię wiarę i nadzieję...Jest to normalne i naturalne spotkało każdego z nas, dlatego nie ma co udawać że nic się nie stało....
Trudno, musicie zrobić wszystko co tylko możliwe, aby wrócić do zdrowia, do sił, skoro nie ma nadziei na cud... musicie zrobić wszystko co tylko możliwe, aby życie było znośne i bez bólu, problemów...amusię i Ciebie szczególnie

[roman1130]

Końcówka powinna być... pozdrawiam Mamusię a Ciebie szczególnie

Niekiedy coś ginie w eterze, ale sens mam nadzieję udaje się zachować

[roman1130]

[Ewelka76]

Romek - wrrrr jakie foto;-) fajnie Cię "widzieć"!

Co Ci mogę napisać na te Twoje "obrazeczki" ...hmmm chyba tylko tyle, że to proste tak sobie tutaj pisać, gorzej wygląda konfrontacja z życiem i prawdą o sobie samym. Nie zawsze jest to to co chcemy usłyszeć. Ostatnio znajomy napisał mi, że mam się skupić na tym, że mama żyje... I trzeba żyć tym dniem, który jest dzisiaj a nie wybiegać w przyszłość, bo to dla każdego z nas wielka niewiadoma. Przyznaję Mu rację. To bardzo trudne, ale musimy się tego nauczyć. Tobie Romku życzę, byś szedł do przodu, byś przebił ten mur... ja trzymam za Ciebie!!!! I wielu innych "domowników" tego forum zapewne też....

[roman1130]

Ewuniu
Myślę że Twój znajomy ma absolutną rację, myślę że racje mają ci którzy zamiast programu maksimum, zakładają plan minimum....
Nasza choroba trwa bardzo długo, i generalną zasadą jest czekanie...
Wtedy gdy chcemy radykalnych działań, musimy czekać...
Ewuniu siły i cierpliwości, tego nie może Wam zabraknąć, tego życzę z całego serca... w razie czego możesz brać ode mnie

[Ewelka76]

Oj Romek - pisać łatwo gorzej z czynami. Teraz mnie los tak doświadczył - miał być plan minimum - będziemy sobie razem kulać z mamą po trzeciej chemii, dobrze, że akurat mam urlop więc wszystko się miało ułożyć a tu bum. Nic się nie ułożyło - mama cały czas w szpitalu więc czasu nie mamy dla siebie, bo co tam w szpitalu to nawet pogadać nie ma jak. Cierpliwości mi brak oj brak - za nerwowa jestem chyba pójdę po pomoc farmakologiczną...
Powiedz mi Romek jak mam z mamą o tym wszystkim porozmawiać jak Ona zrobiła sobie mur wokół tego tematu? Ciężko mi z tym, bo nie wiem jak to ugryźć...
Romek a jak Wy sobie radzicie z tym wszystkim??

pozdrawiam i trzymam kciuki