[roman1130]

>> Komentarze dotyczą tego wątku <<

---

Basiu, witaj na Forum
To co piszesz o swoim Tatusiu nie należy do najfajniejszych informacji, ale nie jest jeszcze wyrokiem do natychmiastowego wykonania....

barbara25 napisał/a:

JA NIGDY NIE BEDĘ NA TO PRZYGOTOWANA. Częśc mnie odejdzie razem z nim.

Basiu nikt i nigdy nie przygotuje nas do odejścia naszych bliskich, nawet doskonale wiedząc, że śmierć jest wpisana w nasze życie od pierwszego oddechu aż do ostatniej chwili, najważniejsze jest uświadomienie sobie, że życie jest najfajniejszą rzeczą jaka nam się trafiła, i dlatego wato cieszyć się z każdego dnia, a wszelkie nieporozumienia wybaczyć sobie i jak najszybciej zapomnieć, tak jak czynią to Twoi Rodzice
Pozdrawiam serdecznie Ciebie a zwłaszcza Tatusia życz mu od Forumowiczów DSS wszelkiej pomyślności

[barbara25]

Dziękuję wszystkim,za wsparcie. Zalogowanie się tu, było bardzo dobrym pomysłem, bo kto może zrozumiec mnie bardziej niż ludzie którzy przeszli przez to piekło. Nie wiem co zrobię na pewno skonsultuję się jeszcze z innym lekarzem, a potem razem z rodziną zdecydujemy. Mój tatko nie chciał czytac wypisu ze szpitala, pewnie zdaje sobie sprawę z wszystkiego, ale widocznie nie chce wiedziec. Teraz czuje się naprawdę nieźle Najważniejsze dla nas, to to że on chce walczyc. Mój silny kochany tatko. w niedziele jadę do rodziców na trzy dni, nie odstąpie go na krok a potem dwa tygodnie urlopu.

pozdrawiam was wszystkich i
DZIĘKUJĘ

[KarolinaMarta]

bardzo wspolczuje i duzo zdrowia dla Taty-ja swojego stracilam 1.5 roku temu,55 lat,nie na raka ale na zawal-wyszedl do pracy i nie wrocil
teraz dziadzio zachorowal na nowotwor pluc ,bardzo mam nadzieje,wbrew wszystkiemu ,ze z tego wyjdzie.
duzo pozytywnej energii przesylam ,pozdrawiam

[ Komentarz dodany przez Moderatora: absenteeism: 2012-07-26, 20:51 ]
KarolinaMarta - jeśli chciałabyś opisać historię swojego dziadka, zadać pytania, załóż proszę swój wątek w odpowiednim dziale. Pozdrawiam.

[ewka1]

Basiu, napisałaś, jak to możliwe, że tak dobrze wyglądający człowiek może być aż tak chory? Z moim Tatą było tak samo. W dzień, kiedy był przyjmowany do szpitala siostra oddziałowa powiedziała, że Tato nie wygląda na chorego człowieka a on za 3 tygodnie zmarł. Na drugi dzień pani doktór prowadząca Tatusia powiedziała, że w takim stanie, w jakim Tato do nich trafił, to przychodzą zazwyczaj pacjenci ok. 70, 80 lat a Tato miał 54 lata.
Mój Tato wyglądał do końca na zdrowego człowieka. Uśmiechał się, żartował z nami.
Basiu, spędzaj z Tatą jak najwięcej czasu,rozmawiaj, uśmiechaj się dużo do niego.
Nie piszę Tobie tego wszystkiego, aby Cię zasmucić. Rak jest bardzo podstępny i sprytny i potrafi zmylić niejednego.
Dużo siły przesyłam

[Gonia]

trzymam kciuki oby tatko byl nadal w dobrej formie;-)