[elsie]

>> Komentarze dotyczą tego wątku <<

---

Jak to dobrze, że będzie pomoc !
Smutne i straszne realia, znam je dobrze. Pamiętam jeszcze własną bezsilność i rozpacz.
Moja ponad 90-letnia Mama zmarła rok temu, bez postawionego rozpoznania nowotworowego, (co jeszcze uniemożliwiło mi opiekę hospicyjną), ale wśród narastających objawów niedrożności układu pokarmowego. Ostatnie miesiące były koszmarem (bóle, wymioty, do tego narastające objawy splątania).
Jednak, gdzie w takich stanach nagłych się zwrócić, zwłaszcza w weekendy i święta?
Nawet lekarz wzywani prywatnie nie zawsze mogą przyjść.
Więc zostawało pogotowie...
I najwięcej pomocy uzyskiwałam wbrew pozorom właśnie od ratowników...
Oni często wykazują się nie najgorszą wiedzą i intuicją, a jeśli chodzi o kulturę, to przynajmniej w naszym przypadku bili na głowę lekarzy.
Pomocne było też to, że gdy nie mogli nic zrobić na miejscu, to poza kolejką wieźli Mamę na izbę przyjęć, gdzie wobec konieczności konfrontacji z pacjentem jakakolwiek pomoc była udzielana, choćby doraźna.

[niki]

Ala81, mam nadzieję że leki mamie pomogą
zyczę Wam tego
najwazniejsze żeby nie bolało i nie było wymiotów
mama odpocznie i chociaż trochę poczuje się lepiej a wraz z mamy poprawą i Ty odpoczniesz i tata
zbierzesz siły do dalszej pomocy
dużo sił Wam zyczę

[MammaMia]

Ala życzę dużo siły... Mam nadzieję, ze mama spełni jeszcze choć kilka ze swoich marzeń. Ja też nie mogę znieść bólu mamy, kiedy ona ma ataki, mam wrażenie, ze ocieram się o obłęd. Ale przed nią staram się tego nie pokazać, żeby mogła się wesprzeć, żeby moja postawa dała jej nadzieje, że jej można pomóc.
Życzę Tobie, żeby udało Wam się zapewnić mamie jak najmniej bólu aż przyjdzie czas, i żeby nie przyszedł jeszcze długo...

[Marta82]

Mam nadzieję, że weźmie małą w ramiona, że nie będzie cierpieć...

[magdal]

Alu, nie potrafię Ci pomóc i sensownie doradzić, ale myślami jestem z Tobą. Trzymaj się jakoś i miej nadzieję, że te objawy jednak ustąpią i moment - którego się boisz - jeszcze długo nie nadejdzie...

Ja sama już kilka razy "przeżywałam" taki czas z mamą, ale jakoś za każdym razem przychodziły lepsze chwile. Domyślam się co czujesz, bo ten lęk i strach jest tak przerażający, iż trudno sobie z tym poradzić. Pamiętam ranki kiedy po przebudzeniu nasłuchiwałam oddechu mamy...i tak bardzo się bałam. A objawy pasowały zawsze do najgorszego. Jeszcze tydzień temu płakałam ciągle, bo myślałam, że pojawiły się przerzuty do głowy, na szczęście kochana pielęgniarka z hospicjum uspokoiła i wiedziała co robić. Teraz jest już lepiej.

Alu, Ta nasza walka z chorobą najbliższych to strach, ale i chwile kiedy wstępuje nadzieja. Niech Ci jej nie braknie i sił, bez których to wszystko trudno przejść.
Przytulam Cię mocno. Magda

[Ala81]

Dziękuję Madziu, Twoje słowa i świadomość, że ktoś czyta moje posty, bardzo dużo mi dają. Pozdrawiam serdecznie.

[magdal]

Alu, w trakcie takich chorób bliskich nam osób przeżywamy chwile, które prawdopodobnie towarzyszyc nam będą do końca zycia.
Wzruszyłam się bardzo, czytając Twój ostatni akapit.
Przytulam ciepło. Magda

[czerwonykapturek]

Cytat:

Powiem Wam, ze choć zawsze była cudowną mamą i dawała mi dużo wsparcia i miłości, to nigdy nie widziałam w jej wzroku tyle miłości co teraz. To jest czysta miłość bez żadnych skaz, niezagmatwana innymi problemami czy myślami. I to jej spojrzenie, juz teraz to wiem, będzie mi towarzyszyć do końca mojego życia.

spłakałam się...

Życzę Ci dużo siły. Nie wiń się za chwile słabości, nerwów. Twoja Mama napewno nie ma Ci niczego za złe.

Pozdrawiam gorąco

[Marta82]

Powiem Wam, ze choć zawsze była cudowną mamą i dawała mi dużo wsparcia i miłości, to nigdy nie widziałam w jej wzroku tyle miłości co teraz. To jest czysta miłość bez żadnych skaz, niezagmatwana innymi problemami czy myślami. I to jej spojrzenie, juz teraz to wiem, będzie mi towarzyszyć do końca mojego życia.[/quote]


Nigdy w to nie wątp. Będziesz na każdym kroku czuć jej obecność...

[niki]

Ala81 napisał/a:

Więc teraz tylko siedzę, słucham jak oddycha. Trochę wspominam i próbuję sobie wyobrazić, jak poukładać życie na nowo...

dużo sił Ci zyczę,
jesteś przy mamie i bądz , to bardzo ważne żeby ktoś był
na układanie sobie na nowo wszystkiego jeszcze przyjdzie czas
na razie jest tu i teraz i trzeba przez to przejść

przytulam

[Marta82]

Bądź... po prostu bądź i pamiętaj, że te chwile pozostaną z Tobą na zawsze.

[MammaMia]

to takie trudne, ale próbuj się trzymać. Nie wiesz, czy jeszcze sie nie polepszy, a ja jednak tego Wam ciągle życzę...

[magdal]

Trzymaj się.
Przytulam mocno. Magda

[kamika]

To trudne chwile dla Was...ale co innego zrobic.Trzymajcie sie kochani.Jestem z Wami.

[Ala81]

U nas burza, całe niebo płacze nad moja mamą.