Znaleziono 1 wynik

Droga Kubanetko głowa do góry jeśli można tak napisać

Wiem co przeżywasz bo my też zbliżamy się do statystycznych miesięcy jakie są dane tacie na przeżycie od momentu podjęcia leczenia onkologicznego. wiemy że już nic nie da się zrobić, ale widzisz ja mam jeszcze taką cichą nadzieje, że mój tato pokona te piekielne statystyki

staram się o tym nie myśleć bo limit łez już wyczerapłam.

jesteś o tyle szczęściarą, że masz możliwośc bycia przy tacie, a drugim Twoim szczęściem są super ludzie którzy Cię rozumieją, dając Ci oddech choć w pracy. a w dzisiejszych czasach to rzadkość.

Trzymajcie się - choć łatwo powiedzieć a gorzej wykonać /:(