Znalezionych wyników: 34

"Czy można było coś jeszcze zrobić by nie przegrać?"

Jusia, masz drukarkę? Wydrukuj to sobie i przyklej w widocznym miejscu, które mijasz co najmniej kilkanaście razy dziennie.. Ode mnie, raz jeszcze, kilka uwag:

NIE jesteś lekarzem. Miałaś prawo w trakcie choroby ufać decyzjom lekarzy tatę prowadzących.
LEKARZE w trakcie choroby Twojego taty podejmowali odważne decyzje, które były świadectwem szczerej woli walki o życie pacjenta: sama wiesz już, że zlecenie radioterapii radykalnej niekoniecznie w takim wypadku stanowi standard - PRÓBOWALI więc, czego tylko mogli.
Owszem, tata nie otrzymał chemioterapii II linii - ale może to i LEPIEJ.
Rozkładanie na czynniki pierwsze poszczególnych objawów w ostatnich miesiącach życia taty NIE MA SENSU - choroba była uogólniona i żaden zabieg nie byłby w stanie dać efektu odczuwalnej poprawy - masz w tej kwestii opinie właściwych osób, a nawet autorytetów.

Nie wymyślaj i nie zadręczaj się bo NIE MASZ CZYM. Byłaś cierpliwa, dociekliwa, dokładna, kochająca.
Dziewczyno, dałaś z siebie wszystko, a Twój ojciec miał opiekę najlepszą z możliwych.
Doceń wreszcie sama siebie!..

[ Dodano: 2010-01-24, 22:02 ]
kruszynka, Ty też sobie to wydrukuj.

Co prawda w szpitalu nie drążono tematu, jednak po ponownym przeanalizowaniu sprawy odnoszę wrażenie, że ataki taty jusi są wynikiem SVCS (zesp.żyły głównej górnej).
Byłby to nieczęsto spotykany objaw tego zespołu (plus brak innych objawów dla niego typowych) - a jednak wszystko nagle złożyło mi się w całość.. Rozmawiałam z jusią telefonicznie , wkrótce opisze tu bieżący rozwój spraw,
tymczasem ja postaram się nawiązać pilny kontakt z profesorem Jassemem i poproszę o opinię co do tej ewentualności, jak również o wyrażenie zdania w kwestii możliwości wykonania przezskórnej angioplastyki balonowej (w świetle współistnienia problemu zbierania się płynu w osierdziu).
To tyle 'na gorąco'.

Jusia, los nie dał mi córeczki, ale gdybym mogła ją mieć to chciałabym by była dokładnie taka jak Ty... Ciepła, życzliwa, inteligentna, ciekawa życia, 'wszędobylska' ale z większym wyczuciem niż ktokolwiek inny, i oddana tym, których kocha - bezgranicznie, ale z miłości a nie przymusu.
Tata Twój wygrał wyjątkowy los na loterii w postaci takiej córki jak Ty. I jestem pewna, że wie o tym. I zapewne tysiące razy przebiegało mu przez myśl, jak wielkie ma szczęście..
Musisz o tym wszystkim wiedzieć, byś nie traciła czasu i energii na zbędne i absurdalne wręcz myśli o tym, że w czymś nie byłaś doskonała.
Nie ma ludzi ani sytuacji doskonałych. To życie. A Ty w życiu swojego taty byłaś i jesteś jasnym kwiatuszkiem, najlepszym co mogło go spotkać

Tylko powiedz mu...
:tull:

Dodano: 2009-12-27, 07:00

Udało mi się jusię namówić _itsme_

i cieszę się z tego jak dziecko :mrgreen:

(a gratulacje Jej się należą, oj taaak!

)

jusia,
trudno się do tego odnieść dopóki nie napiszesz jakie leki tata otrzymywał.
Co do TK głowy - dobrze by było, naprawdę. W zaawansowanym stadium raka płuca (szczególnie gruczolakoraku, który 'lubi' rozsiew drogą krwionośną i często daje przerzuty do mózgu) przy zachowaniu pacjenta powodującym jakiekolwiek wątpliwości pod tym kątem - badanie to jest w zasadzie standardem diagnostycznym.
Tata wróci do domu i?.. Pierwszy 'podejrzany' objaw neurologiczny i będziesz żałowała, że nie wykorzystaliście pobytu taty w szpitalu. Jeśli da radę - idźcie 'za ciosem' i zróbcie to TK.
Kiedy tata miał ostatnie TK głowy?
Jeśli nie miał w ciągu ostatnich 5-6 miesięcy - to trzeba zrobić i już.

Standard postępowania zalecany przez PUO (Polską Unię Onkologii) : u pacjenta z zaawansowanym rakiem płuca wykonuje się TK lub MRI głowy w razie wystąpienia objawów mogących sugerować przerzuty do mózgu.

Są podstawy do wykonania tego badania i już.
Macie do niego prawo.

PS. Tak, 'chwilowe' zmiany na lepsze/na gorsze mogą się wzajemnie przeplatać - początkowo objawy mogą być tak dyskretne i pojawiać się na tyle nieregularnie, że można ich w ogóle nie dostrzec.
Występowanie objawów neurologicznych non stop, z tendencją ich nasilania się, świadczą już zazwyczaj o zaawansowaniu procesu przerzutowego - a wtedy już ciężko o jakiekolwiek skuteczne działanie.
Objawy taty mogą mieć inne źródło, ale takie domniemania to w pewnym sensie jak 'ruletka'.

jusia, jednym z często spotykanych objawów przerzutów do mózgu jest zmiana osobowości (czyli tzw.'inne zachowanie niż zwykle'). Szczerze mówiąc też było to pierwsze, co przyszło mi do głowy czytając Twoją relację (bo często występuje również nadpobudliwość, bezsenność).
Jednak to tylko ewentualność - równie prawdopodobne jest to, że to faktyczni reakcja na jakieś leki. Może napisałabyś coś więcej - na temat leków jakie tam otrzymuje? Bo wspomniałaś chyba tylko o tiazydach (moczopędne, w zasadzie standard w obrzękach /działają p/obrzękowo/ - obniżają ciśnienie i wypłukują potas, jeśli tata lubi sok pomidorowy to kup mu kartonik ;-))

Obrzęk ciastowaty często występuje w chorobie nowotworowej na skutek zajęcia układu limfatycznego (niedrożność naczyń limfatycznych/pakiety zmienionych węzłów, którymi limfa nie ma się jak przedostać i po prostu zaczyna się gromadzić w danej partii ciała). Myślałam o ZŻGG ze względu na fakt, że obrzęk nie jest stricte miejscowy - bo zmiana nastąpiła w okolicach kończyny dolnej, ale i twarzy i szyi.Taka sytuacja 'pasuje' do uciśniętej przez guz w prawym płucu lub pakiety węzłowe w śródpiersiu żyły głównej górnej.
Jeśli to ZŻGG to powinno się zaobserwować jakąś zmianę w wyglądzie żył w okolicach szyi, ramion - powinny być (pod skórą) bardziej widoczne , jakby 'nabrzmiałe'. Mogą również sinieć kończyny (lub jedna), górne lub dolne, twarz i szyja również (ale to nie reguła - spotykane u co 2 chorego z zesp.żgg. Może też nasilić się kaszel, ale przede wszystkim duszność.
Jednak naprawdę - 'na dwoje babka ..' - być może tata otrzymuje po prostu duże dawki sterydów i to jest przyczyną obrzęku. Nerki - nie sądzę, skoro otrzymuje tiazydy.
Możesz zapytać wprost na osobności dr prowadzącą - jakie leki tata otrzymuje i co podejrzewają; czy biorą pod uwagę meta do OUN lub ZŻGG (powinni wiedzieć - być może wzywali kogoś na konsultację neurologiczną - jeśli nie, to może zapytaj o taką możliwość i powiedz o zmianie w zachowaniu taty).
I na końcu uogólniony obrzęk może być skutkiem narastającej niewydolności układu krążenia (przez sytuację serduszka) - ale to też nie byłaby najlepsza opcja
[__]

I jeszcze raz pytanie o leki - czy dostał może p/bólowo-p/kaszlowo-p/wymiotnie jakieś opioidy - bo to mogłoby tłumaczyć zmianę zachowania (choć większość po opioidach raczej jest senna, ale odwrotne reakcje też , i wcale nierzadko, się zdarzają).
ściskam!!! _itsme_

Cytat:

(...)
Prawie połowa przypadków tamponady serca wymagających leczenia interwencyjnego jest zwią- zana z zajęciem osierdzia przez proces nowotworowy. Najczęstszą przyczyną zajęcia serca wśród chorób rozrostowych jest rak płuca. Poza tym przyczyną nowotworowego wysięku w osierdziu mogą być rak sutka (22%), białaczki i chłoniaki (15%), mięsak (3,5%) oraz czerniak (2,7%).
Opisywane są 3 drogi nowotworowej inwazji serca i/lub osierdzia – droga naczyń chłonnych, rozsiew krwiopochodny oraz szerzenie się przez ciągłość z otaczających tkanek. Najczęściej komórki nowotworowe docierają do serca w wyniku wstecznej migracji przez naczynia chłonne z węzłów chłonnych wnęk i śródpiersia. Pierwotny rak płuca poprzez wszystkie te drogi może naciekać każdą ze struktur serca. Zwykle dochodzi jednak do zajęcia osierdzia, a objawy z tym związane mogą być pierwszą oznaką zajęcia układu krążenia przez rozpoznany wcześniej proces rozrostowy lub rzadziej, jak w przedstawionym przypadku, pierwszym objawem choroby. Zmiany w osierdziu mają charakter wysięku lub nacieków z pogrubieniem blaszek osierdzia, zrostów bądź nacieków mięśnia sercowego. Zazwyczaj dominuje jedna z tych postaci. W przedstawionym przypadku doszło zarówno do wysięku w osierdziu, jak również do nacieku jego ściany, co potwierdziły badania immunohistochemiczne. Konsekwencją tych zmian może być nawracająca, pomimo perikardiocentez, tamponada serca i/lub nadkomorowe zaburzenia rytmu, tak jak w opisywanym przypadku.
Rozpoznanie zajęcia osierdzia nie zawsze jest proste. Występują duszność i ból w klatce piersiowej o charakterze osierdziowym, często imitujący objawy zawału mięśnia serca. W badaniu przedmiotowym zwraca uwagę objaw Kussmaula, obniżenie wartości ciśnienia tętniczego i obecność tętna paradoksalnego. Nie wszystkie wymienione objawy występują równocześnie, tak jak w omówionym przypadku. W RTG klatki piersiowej obserwowane jest poszerzenie sylwetki serca oraz w połowie przypadków cechy płynu w jamie opłucnej. Badaniem potwierdzającym rozpoznanie jest echokardiografia, a wykonanie perikardiocentezy jest często zabiegiem ratującym życie. Ustalenie przyczyny wysięku osierdziowego bywa trudne. Badanie cytologiczne płynu osierdziowego potwierdza rozpoznanie procesu nowotworowego w ok. 30–67% przypadków. Pomimo stosunkowo wysokiego odsetka wyników pozytywnych, umożliwiających postawienie właściwego rozpoznania, zdarzają się wyniki fałszywie negatywne, dlatego zaleca się kilkakrotne wykonywanie perikardiocentezy. W omówionym przypadku badanie cytologiczne wykonane z 3-krotnie pobranego płynu osierdziowego było ujemne. Część autorów sugeruje kilkakrotne wykonywanie biopsji osierdzia, co ma zwiększyć prawdopodobieństwo rozpoznania. W przedstawionym przypadku badanie histologiczne wycinków osierdzia pozwoliło na rozpoznanie raka niedrobnokomórkowego, co potwierdziło również badanie biopsyjne zmiany w płucu prawym. Jednakże zalecenie dotyczące kilkakrotnej biopsji osierdzia wydaje się być kontrowersyjne, przede wszystkim ze względu na często ciężki stan ogólny chorego i możliwe komplikacje związane z zabiegiem. Nawet jeżeli u chorego z rakiem płuca nie stwierdza się bezpośredniego naciekania osierdzia, czego wynikiem jest prawdziwie negatywne badanie cytologiczne płynu osierdziowego, nie można wykluczyć z całkowitą pewnością procesu nowotworowego jako przyczyny tamponady serca. Związane to może być ze zmianami zapalnymi lub materiałem zatorowym, obecnym zarówno w naczyniach krwionoś-nych, jak i limfatycznych, utrudniającym odpływ zarówno krwi, jak i chłonki.
Niezależnie od przyczyny, tamponada serca u chorych z rozpoznanym procesem nowotworowym jest złym czynnikiem prognostycznym. Rozpoznanie tamponady serca powstałej w wyniku choroby nowotworowej, niezależnie od typu nowotworu jest zawsze bardzo groźnym i zagrażającym życiu powikłaniem. Pomimo podejmowanych prób terapeutycznych – takich jak m.in. wycięcie części osierdzia w celu użycia stałego drenażu, które zostało wykonane w przedstawionym przypadku, perikardiodeza, radioterapia czy podawanie cytostatyków do worka osierdziowego – efekty leczenia nie są zadowalające. Przewidywana długość życia po wystąpieniu epizodu tamponady oceniana jest na tygodnie lub miesiące, w zależności od zaawansowania choroby nowotworowej i stanu ogólnego chorego. Rak płuca należy do najczęściej występujących nowotworów zarówno w populacji mężczyzn, jak i kobiet, z czego rak niedrobnokomórkowy stanowi prawie 3/4 rozpoznań. Jak wiadomo, objawy tego nowotworu nie są swoiste. Konieczna jest więc wnikliwa analiza każdego, nawet nietypowego przypadku nasuwającego podejrzenie raka płuca. Dlatego pomimo faktu, że w dostępnej literaturze opisanych jest tylko kilkadziesiąt przypadków tamponady serca występującej jako pierwszy objaw niedrobnokomórkowego raka płuca, z całą pewnością należy wziąć ten nowotwór pod uwagę w diagnostyce różnicowej przyczyn tamponady serca.

źródło:
Sesja satelitarna - Rak płuca - koniec czy początek możliwości diagnostyczno-terapeutycznych
Tamponada serca jako pierwszy objaw niedrobnokomórkowego raka płuca – opis przypadku
Przew Lek 2008; 1: 20-25, www.termedia.pl

jusia napisał/a:

Oto wynik rtg:
Więcej zagęszczeń we wnęce płuca prawego (może to efekt płytszego oddechu)i więcej odczynu płynowego-zalecana szybsza kontrola rtg za 3-4 tyg.

Odwrotnie - płytszy oddech jest efektem zagęszczeń. Zagęszczenia to proces nowotworowy i/lub zapalny.
Więcej odczynu płynowego..
I naprawdę jusia, powiedziano Ci (lekarz onkolog), że nie wdroży leczenia chemioterapią II linii bo obraz RTG pokazuje nie wystarczające pogorszenie?...

jusia napisał/a:

Wstępnie na poniedziałek miała być biopsja,ale z powodu taty zachorowania i z ponownego rtg,termin na te badania wyznaczono na 1.12.
Lekarka powiedziała ,że jeśli okaże się ,że w szyi jednak coś jest,to będzie już źle i podadzą chemię.

Pewnie, miejscowy, podskórny przerzut miał decydować o leczeniu II linii, a wyraźna progresja w klatce piersiowej nie -
czegoś tu nie rozumiem :?ale?:

jusia, jak będą znane jakieś wyniki badań (elektrolity, inne) to spisz sobie proszę..
ściskam mocno.