[Haniula-87]

Witam wszystkich, mam 26 lat dwa miesiace temu dowiedzialam sie ze moj tato 56 lat ma guza pluc 5cm x 5cm do tego wiele innych chorob. Jest po wstawieniu zastwki jakies dwa lata temu, bypasy, miazdzyca, cukrZyca, niewydolnosc tetnicza, nadcisnienie, itd. Lekarze stweirdIli ze leczyc nie beda bo tato jest za bardzo chory pluca slabe, cienkie i serce tego niewytrzyma. Ale ja nierozumiem jak tera mam siedziec i patrzec jak tata cierpi?

Tata od kilku dni przestal jesc ma problem z chodzeniem, zawroty glowy, ma problem wstac, jes taki chudziutki, jes pk 3 udarach mozgu, zapomina sie, wezlu nadobojczykowe ma strasznie napuchniete, widac golym okiem.

Od kilku dni siedze w internecie i czytam roNe posty fora, szukam jakiejs pomocy. Co ja mam zrobic, gdzie isc po pomoc, niepotrafie sobie z tym poradzic, gdybym mogla to swoje pluca bym oddala aby byl Drowy i niewidzialam jak on cierpi, tak mi go zal, niechce aby umieral, nie tara. Prosze pomozcie co ja mam zrobic (*)

[absenteeism]

Czy masz jakieś konkretne pytania odnośnie leczenia? Jeśli tak, prosimy o wklejenie / przepisanie w całości dotychczasowej dokumentacji dot. diagnostyki i leczenia.

[cleo33]

Haniula-87 napisał/a:

Lekarze stweirdIli ze leczyc nie beda bo tato jest za bardzo chory pluca slabe, cienkie i serce tego niewytrzyma.

Czyli rozumię ,że nie macie teraz żadnego leczenia?
Hospicjum?
Czy tata dostaje jakieś leki?

[Haniula-87]

Niema żadnego leczenia, tata dostał skierowanie na odział peliatywny czyli Hospicjum, ale narazie póki tata mało wiele dojdzie do toalety jest w domu. Staramy się spędzac z nim jak najwiecej czasu.

Leki tata dostaje na serce, odwodnienie, cisnienie jakies 14 tabletek dzienie, ale na raka płuc który każdego dnia pokazuje swoja obecność (pogarsza sie stan taty) nic niedostaje tato.

[Irka]

Niestety nie ma "leku" na nowotwór płuc w stopniu zaawansowanym (a tak jest jak mniemam w przypadku Twojego Taty, chociaż nie podajesz żadnych wyników badań) oprócz oczywiście opieki hospicyjnej mającej na celu polepszeniu standardu życia jakie pozostało Tacie.
Ważne jest ,żeby Tata nie cierpiał - czyli leki przeciwbólowe obowiązkowo.
Ciężko się z tym pogodzić , wiem.
Trzymajcie się i bądź teraz z Tatą.

[młoda]

Haniula-87, przykro mi bardzo, że znaleźliście się w takiej sytuacji. Doskonale Cie rozumiem, bo jestem w podobnej sytuacji.

Na tym etapie możemy podpowiedzieć Ci tyle, żebyście tatę zapisali do hospicjum - nie stacjonarnego a domowego. Tata będzie cały czas z Wami w domu, a lekarz będzie przychodził na wizyty domowe raz w tygodnie/na 2 tygodnie. Pomoże tacie, przepisze leki, pomoże leczyć tatę objawowo, ustawi program przeciwbólowy. A pielęgniarka jak trzeba będzie to przyjedzie - da zastrzyk czy pobierze krew na morfologie. Tata poczuje, że coś koło niego się dzieje, że ktoś chce mu pomóc. Pracownicy hospicjum są także wyszkoleni w zakresie psychoonkologii i oni wiedzą jak rozmawiać z pacjentami.

Jeżeli wkleisz wyniki badań, wypisy ze szpitala, może coś podpowiemy, nakierujemy Cię.
Ze swojej strony powiem tyle, że teraz najważniejsze jest to żebyś przy tacie była, nie wolno się mu załamać, a co najgorsze stracić nadziei.
Dużo siły Wam życzę

[Haniula-87]

Dzis po pracy będe w domu, to wkleje wyniki badań taty ostatnie z wypisu ze szpitala, bo narazie jestem w pracy, ale nawet tutaj niemoge przestac o tym mysleć. Męczy mnie to że musze być tu a nie z nim.....

Jutro przychodzi lekarz z SOR. Dziś dzowniłam do hospicjum domowego i poinformowano mnie że musze mieć skierowanie do nich. Więc mam nadzieję, ze mi lekarz wystawi jutro.

Tata powoli sam się załamuje, pyta się mnie "ale dlaczego? co mi jest? dlaczego mam zawroty głowy, niemoge chodzić? dlaczego?" "wstydzę się, niechce wam przeszkadzać"
To sa slowa taty, które tak bolą........ aż zatyka mnie w piersiach, niewiedziałam ze człowiek może być tak chory, naprawde niedoświadczylam choroby nikogo .......

Ja zawsze pocieszam tate, ze musi wyzdrowieć!!!!! Bo musi mnie do ołtarza zaprowadzić jeszcze .....
Najgorsze ze tata płacze jak to wszystko opowiada, a ja niepotrafię łez powstrzymać i wychodzę.....
Wkleje wypis jak tylko bedę o taty ....
Dziękuję, ze ktoś odpisał, po prostu niemam do kogho się zwrócić o pomoc, czasami samej niechce się żyć, zawsze bylam dla taty jego ocziem w głowie

[Irka]

Haniula trzymam za was kciuki , bardzo ładnie piszesz o Tacie widać że kochasz go a to jest najważniejsze.
Głowa do góry , nie zamartwiaj się za mocno bo teraz potrzebujesz dużo sił.

[Haniula-87]

Dziekuję Wam Pozdrawiam