[kmis757]

Same niewiadome. Pięć lamp?, to znaczy piąty dzień, lampa dziennie. No i ta maska. Czekamy na wieści po Twojej wizycie Justa. Wszystkiego dobrego.

[justa82]

...wiem i nic już nie wiem....
byłam dziś u pani doktor, która zajmuje się tatą bo po jego wczorajszym telefonie już nic nie rozumiałam...
sytuacja wygląda tak: tata dostanie 5 lamp...dostaje od środy wiec skończy w środę a w piątek dostanie wypis i do domku...lampy określiła jako lampy ''paliatywne"...
ze względu na jego schorowany organizm nic więcej nie mogą zrobić a choroba nowotworowa jest w BARDZO ogromnym stopniu zaawansowana...
w piątek będzie jeszcze zbadany, dostanie lekarstwa, które pomogą zwalczyć skutki promieniowania i "jak się nic nie wydarzy internistycznie" to zobaczymy się za półtorej miesiąca...
widziałam dziś tatę po samych lampach...był strasznie opuchnięty .. ogólnie nie miał szyi...a ma kilka kresek na buzi i musi uważać żeby tego nie zmazać...z tego wszystkiego zapomniałam zapytać jak z tą maską??
chyba jest źle.....nie wiem czy nie chciałam czy po prostu się bałam zapytać jak długo może to trwać....nie wiem czy chce znać odp. na to pytanie....
wiem, że zrobię wszystko żeby nie cierpiał i się nie męczył...
ale doła psychicznego dziś mam na maksa...idealny na długą majówkę...

pozdrawiam...i oby wasze problemy były mniejsze a ich rozwiązania zmierzały w pozytywnym kierunku...

[Gazda]

Witaj... jesteście pod opieką domowego hospicjum?

[justa82]

witam....do chwili obecnej nie jesteśmy pod opieką hospicjum...
jutro ostatnia lampa i w piątek do domku....
żyjemy nadzieją na lepsze jutro..
pozdrawiam serdecznie..

[justa82]

witam...
tata wychodzi dopiero w poniedziałek gdyż pojawił się spory odczyn popromienny..sama pani doktor była zdziwiona, że po 5 lampach aż tak to się skończyło...
tata dostał jakiś płyn do płukania jamy ustanej, plaster przeciwbólowy i jest trochę lepiej..
wypis i resztę zaleceń w poniedziałek...
tata najpierw jakiś taki obojętny a dziś bardzo nerwowy...
nic...damy rade...
pozdrawiam

[justa82]

Witam...u nas najpierw przez miesiąc po naświetlaniach był super a potem z dnia na dzień coraz gorzej...obecnie tata nie słyszy ...zaczyna skarżyć się na pogarszający wzrok...Pani doktor na wizycie kontrolnej powiedziała mi, że nie mogą mu już pomóc i nic poza tymi 5 lampami nie mogą zrobić....
dostałam skierowanie do poradni leczenia bólu bo plastry, które dostje teraz mogą okazać się za słabe...
Kontrola w IO w Gliwicach w por.laryngologicznej -początek września..
Tylko jak przetrwać do tego czasu?
Dodam tylko, że tata nie wie całej prawdy o swoim stanie zdrowia ..zresztą mam też....
To chyba na tyle mogę się wyżalić....

" Jak długo istnieje życie,tak długo istnieć będzie nadzieja..."

[sara]

Na pocieszenie pozwolę sobie wkleić anonim brazylijski. Myślę Justo, że wiedzę jaką masz nie możesz zachowywać tylko dla siebie.


We śnie

szedłem brzegiem morza

z Panem

oglądając na ekranie nieba

całą przeszłość mego życia.

Po każdym z minionych dni

Zostawały na piasku dwa ślady -

mój i Pana

Czasem widziałem tylko jeden ślad

Odciśnięty w najcięższych dniach mego życia.

I rzekłem:

"...Panie postanowiłem iść zawsze z Tobą,

Przyrzekłeś być zawsze ze mną;

Czemu zatem zostawiłeś mnie samego

Wtedy gdy mi było tak ciężko???

Odrzekł Pan

"..Wiesz synu, że cię kocham

I nigdy cię nie opuściłem.

W te dni gdy widziałeś jeden tylko ślad,

ja niosłem ciebie na moich ramionach"

[Anulinka12]

justa82, życzę Wam wytrwałości w tym wszystkim...
Nie jest to łatwe, ale Ty musisz być silna i okazać ze swojej strony wszystko co możesz...to bardzo trudna chwila...
trzymam kciuki.. .A.

[justa82]

Witam....plastry chyba już są za słabe...dziś tata stwierdził, że " umiera"....kilogram znowu do tyłu...sen na zawołanie..choć tyle - śpi i nie myśli...a mnie chyba pozostało tylko pogodzić się z tym....w poniedziałek wizyta w poradni leczenia bólu...
ściskam i dziekuję za dodanie otuchy..

" Jak długo istnieje życie,tak długo istnieć będzie nadzieja..."

[justa82]

witam..u nas kolejny etap ..hospicjum domowe...ludzie są rewelacyjni..tata trzyma się dzielnie...najważniejsze, że nie cierpi bardzo...plastry plus morfina działają...bałam się tego etapu jego choroby...on dzielniejszy - ja teraz już też...najważniejsze to cieszyć się każdą wspólną chwilą...

" Jak długo istnieje życie,tak długo istnieć będzie nadzieja..."

[zagubiona1974]

justa82 wiem , co czujesz. Przed Wami trudny czas, niestety. Tak to już w tej chorobie jest:(, kiedy zbliża się wielkimi krokami -koniec- ... Ja wiem jakie to trudne, kiedy patrzy się na bliską osobę, która jeszcze w tamtym roku była pełna sił, miała plany na życie, a teraz leży, chudnie w oczach, skarży się na ból... spędzaj z Tatusiem dużo czasu, bądź. Twoja obecność jest Mu teraz potrzebna, chociaż czasem mówi inaczej. Przytulam i pozdrawiam

[Anulinka12]

justa82, przeszłam przez to, i wierz mi, to dla dobra Was, to co zapewnia HD, nie zapewni szpital. Ludzie są bardzo życzliwi, każdy stara się jak może...nawet część życia zostawia w rodzinie.

Będzie dobrze, najważniejsze to, by zwalczyć ból.

Bądź przy Tatusiu, przytulaj go, pogłaszcz po głowie...w2strzymuj na duchu.

Życzę Wam Wszystkiego dobrego, by chwile które spędzacie teraz razem, trwały wiecznie. A miłość była dozgonna.

Ania.

[justa82]

dziękuję wam kochani..po lekach jest lepiej...nawet obrzęki zmalały...tacie humor się poprawił...cieszymy się każdą chwilą....każdym promykiem słonka...nawet teraz jako 30letnia matka dwójki urwisów wpakowałam się ojcu do łóżka i tak sobie oglądaliśmy TV -jak kiedyś gdy byłam mała....widziała jego zaskoczenia ale i radość...taki ze mnie świrek...niezapomniane chwile....
ściskam Was wszystkich...i trzymam za was kciuki....

" Jak długo istnieje życie,tak długo istnieć będzie nadzieja..."

[sara]

Justo, fajnie, że potrafisz wrócić do dawnych lat kiedy Ty byłaś dzieckiem a tata zdrowym człowiekiem pełnym zapewne sił i planów. Zdrowi ludzie nie zdają sobie sprawy jak ogromnie ważne jest okazywanie człowiekowi choremu miłości. Po prostu. Jest czas gdy po diagnozie i szoku wszyscy mobilizują się aby pomóc, aby walczyć, ale kiedy już zrobiono co zrobić było można wówczas trzeba dać całą miłość jaką w sobie się ma i cieszyć z tego, że dać ją można póki ten człowiek żyje. Niemoc i bezradność zamknąć w sobie. Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą....Te słowa mają moc szczególną w chorobie nowotworowej, bo nigdy nie wiadomo kiedy skończy się remisja a zacznie wznowa.

[kmis757]

justa82, i to jest właśnie to co możemy dać swoim bliski w tych trudnych chwilach... bliskość, miłość, wspólny czas, który teraz jest tak cenny... Leczenie w hospicjum domowym jest ogromna wartością, potrafiącą w połączeniu z dzisiejszą medycyną dać długi czas choremu onkologiczne, dać życie bez bólu co jest wartością bezcenne... oby remisja trwała wiecznie u Twego taty, tego życzę serdecznie.
justa82, ; jesteś Wielka