Na poczatku chce napisac ze bardzo podziwiam wszystkich ktorzy mimo cierpien swoich badz swoich bliskich nadal potrafia optymistycznie patrzec w przyszlosc. U mnie to niestety powoli zanika, chociaz nadzieja na szczescie jeszcze pozostala. Zacze moze od konca. Podobno mamy jeszcze miesiac ....
W listopadzie okazalo sie ze moje slonko cierpi na nowotwor pluc. Wstyd sie przyznac ale po paru chemiach, radioterapi, naswietlaniu i poprawionych wynikach zlekcewarzylismy sprawe. Teraz jest gorzej. Nie moge juz patrzec na to jak cierpi. Serce mi peka.Boli go juz nie tylko w klatce piersiowej, coraz czesciej serce, brzuszek od tabletek a ostatnio czesto glowa. Pluje krwia i takie czarne cos mu wychodzi czasami. Z noska tez mu sie czasem puszcza krew. Mimo wszystko jest sily chociaz ostatnio juz troche zrezygnowany, podnosze go na duchu jak tylko moge. Teraz bierze zastrzyki, jesli to nie pomoze jeszcze raz chemie, podobno jeszcze ma szanse na zabieg. Podobno, bo raz ze niewiele mi mowi na ten temat a dwa ze niechce mu sie poddac bo sie boi. Bylabym wdzieczna gdyby odezwal sie ktos kto taki zabieg przeszedl. Wiem tylko tyle ze to rak drobnokomorkowy, stadium Ld. Wiecej mi nie mowi bo jak twierdzi nie chce mnie martwic. A ja sie martwie bo nic nie wiem. Poczytalam ostatnio to forum i jeszcze bardziej sie dobilam. Dopieru tu dowiedzialam sie ze nie wolno mu miesa i cukru. A ja mu jeszcze ciasta pieklam zeby mu humor poprawic Przyjme kazda dobra rade od kogos kto przez to przeszedl. I jeszcze tak o bardziej przyziemnych sprawach. Jak sobie radzicie z TYMI sprawami? Moje kochanie ma dopiero 31 lat, libido mu jeszcze nie spadlo. Niechce mu odmawiac ale coraz czesciej to robie bo zaraz po dostaje strasznej zadyszki, boli go serce, walczy o oddech. Niechce mu odmawiac przyjemnosci, ale nie chcialabym tez go w taki sposob stracic. Dziekuje serdecznie za kazda odpowiedz. Aha i jeszcze jedno. Robienie na zlosc. Ktos jeszcze ma z tym problem? Czasem mowi ze cos sobie zrobi, boje sie go samego na chwile zostawic, wczoraj bo drobnym nieporozumieniu ktore bardziej sobie ubzdural specjalnie zapalil papierosa. Stracil po tym przytomnosc. Nie jestem w stanie go upilnowac tym bardziej ze on ciagle jeszcze pracuje. Bylabym wdzieczna za kotakt z psychologiem. Nie mam lacza i nie jestem czesto na necie ale postaram sie na bierzaco sprawdzac to forum. To moja jedyna szansa na informacje.
Przede wszystkim byłoby dobrze, gdybyś przedstawiła przebieg choroby: jaka chemia i ile cykli była podana, co było naświetlane? Jakie były wyniki TK klatki przed rozpoczęciem leczenia i po zakończeniu? Co się teraz dzieje - czy jest stwierdzona progresja i na podstawie jakich badań?
Czy było wykonane TK głowy?
Co to za zastrzyki, które Twój partner obecnie przyjmuje?
Czy jesteście pod STAŁĄ opieką onkologa? Krwioplucie, krwawienie z nosa to objawy, które wymagają natychmiastowej wizyty u lekarza.
Rak drobnokomórkowy (DRP) to niestety źle rokujący nowotwór, który dobrze reaguje na chemię I linii, stan pacjenta poprawia się, jednak zwykle dość szybko dochodzi do pogorszenia, progresji.
Stwierdzono u Was postać LD - to dobrze, jest to postać ograniczona choroby, która daje nieco większe szanse.
Najważniejsze w tej chwili jest zadbanie o to, aby Twój partner nie cierpiał i, jeśli jest to możliwe (stan pacjenta na to pozwala) wdrożyć leczenie.
Jednak aby móc powiedzieć coś konkretnego musielibyśmy mieć jakiekolwiek wyniki badań. Inaczej polecić można jedynie natychmiastowy kontakt z onkologiem prowadzącym - DRP pozostawiony sam sobie nie daje praktycznie żadnych szans, przykro mi.
Co do mięsa i cukru - bzdury.
Robienie na złość - być może partner jest po prostu poirytowany, sfrustrowany chorobą i w ten sposób to okazuje. Może to być też wynik przerzutu do mózgu (w DRP są one dość częste) - sprawdzić to można jedynie na podstawie TK głowy.
Troche nabalaganilam ostatnio, ale pisalam szybko i troche nieskladnie.
Tego przerzutu sie wlasnie boje. Ma na lewym placie 2 guzki, wiec chyba ma sklonnosci do przerzutow. Niewiem od czego to jest zalezne. Czy te bole glowy moga byc objawem?
W przyszlym tyg bedzie mial badania postaram sie dopasc do wynikow.
Od forum oczekuje raczej takich dobrych rad. Np jak z nim postepowac, bo obchodze sie juz jak z jajkiém a i tak zawsze jest cos nie tak, najpierw bal sie ze go zostawie, a po tej ostatniej niby sprzeczce zarzucil mi ze jestem z nim z litosci. NIE PRAWDA!!!!! Przeciez zanim zachorowal tez go kochalam, a teraz kocham go nawet bardziej i boje sie ze go strace. Ale jesli juz musi tak byc to zeby chociaz tak nie cierpial.
Ma jakies mocne tabletki po ktorych nie czuje kompletnie nic ale podobno bardzo organizm niszcza. Ja mu ostatnio ketanol forte pare razy dalam. Lekarz mu tego nie przepisal, chcialabym wiedziec czy mu nie zaszkodzi.
I prosilabym gdyby mi ktos napisal co wolno a czego kategorycznie nie zebym takiego babola jak z tym miesem nie strzelila. Dobrze ze cukier moze, chociaz tym mu moze bede humor poprawiac. Dziekuje bardzo za odpowiedz i za wszystkie kolejne. Duzo sil i przedewszystkim zdrowka wszystkim zycze. Bez tego nic nie cieszy.
[ Dodano: 2011-04-12, 22:46 ]
Doinformowalam sie troche, poczytalam jakie sa objawy, zadnego na szczesie u niego nie zaobserwowalam moze poza ta zmiana nastroju ale to chyba zrozumiale tym bardziej ze poza choroba ma ostatnio duzo innych problemow. tak mu sie biednemu wszystko naraz posypalo. Jeszcze tak chcíalam spytac, leczenie tego raka to tylko przedluzanie zycia czy jest jakas szansa ze sie cofnie bo wszystkie watki jakie czytalam nie konczyly sie pozytywnie Do mnie chyba jeszcze nie dotarlo ze moze go nie byc.
Jeszcze tak chcíalam spytac, leczenie tego raka to tylko przedluzanie zycia czy jest jakas szansa ze sie cofnie bo wszystkie watki jakie czytalam nie konczyly sie pozytywnie
Nie mamy żadnych wyników, więc nie możemy się odnieść co do kwestii rokowań.
Jednak w większości przypadków DRP leczenie jest niestety paliatywne i nie prowadzi do wyleczenia, przedłuża jedynie życie.
Jeśli rozsiew jest już masywny (brak wyników), to nie przejmuj się tym co powinno się podawać chorym do jedzenia a co nie - niech je to co chce i na co ma ochotę, niech jedzenie będzie dla niego przyjemnością.
Jak z nim postępować? Jeśli takie objawy, jakie opisujesz, wynikają np. z przerzutu do mózgu, to takie dziwne, nieprzyjemne zachowania są właśnie wynikiem obecności guza - to nie Twój partner się tak zachowuje, tylko nowotwór.
Ale czy to wynik przerzutu czy nie - tego nie wiemy (brak badań).
Myślę, że psycholog czy psychoonkolog to dobry pomysł.
W poniedzialek bedzie mial wyniki. Mam nadzieje ze lepsze. Jeszcze ma tyle do zrobienia ...
Poczytalam wczoraj o koncu. Jak to wyglada. Troszke mi w pewnym sensie ulzylo. Tzn pieknie to to nie wyglada ale widac juz wczesniej. Codziennie sie boje ze z pracy nie wroci. Ze czegos nie zdarze, czegos mu nie powiem. Dzisiaj tez powinien byc od kilku godzin w domu. Zaslabl pod szpitalem. Tylko ze ... jeszcze tym sie martwie. Czy to moze mu peknac? Czasem boje sie go mocniej dotknac albo przytulic
Nie ze od przytulenia, tak ogolnie mi chodzi. Przy wysilku np w pracy. A co do przytulania to czasem mysle ze to mu bol sprawia.
[ Dodano: 2011-04-13, 15:12 ]
Chyba jestem troche przewrazliwiona. Musze sie wziasc w garsc, tym bardziej ze ostatnio to on mnie pociesza i mowi ze wszystko bedzie dobrze, a chyba powinno byc odwrotnie.
No nic. Dziekuje za informacje.
Jeszcze pytanie do zorientowanych.
Wczoraj mielismy pobrany mocz i krew. Co do tomografi to na kase chorych mamy czekac 2 m-ce a prywatnie narazie nas nie stac. Wszystko na leczenie poszlo. Teraz probojemy znowu naswietlania. Prosilabym o miejsca na Dolnym slasku, od Legnicy po wroclaw gdzie mozna to zalatwic szybciej. Dziekuje.
Margo1987,
Witaj ,
Spytaj(poproś) się lekarza onkologa prowadzącego,żeby przyjeli go na oddział okologi tak na jeden dzień i wykonali TK tak jest szybciej. Jeżeli jest taka potrzeba ,aby nie czekać tylko dzałać. Podejżewam że w każdej przychodni są takie kolejki .Szpital to najlepsze wyjście .
Powodzenie i trzymam kciuki
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Mapa forum
Formularz kontaktowy
FAQ
Grupy
Album
Rejestracja
Zaloguj
Przyjme kazda dobra rade od kogos kto przez to przeszedl. I jeszcze tak o bardziej przyziemnych sprawach. Jak sobie radzicie z TYMI sprawami? Moje kochanie ma dopiero 31 lat, libido mu jeszcze nie spadlo. Niechce mu odmawiac ale coraz czesciej to robie bo zaraz po dostaje strasznej zadyszki, boli go serce, walczy o oddech. Niechce mu odmawiac przyjemnosci, ale nie chcialabym tez go w taki sposob stracic. Dziekuje serdecznie za kazda odpowiedz. Aha i jeszcze jedno. Robienie na zlosc. Ktos jeszcze ma z tym problem? Czasem mowi ze cos sobie zrobi, boje sie go samego na chwile zostawic, wczoraj bo drobnym nieporozumieniu ktore bardziej sobie ubzdural specjalnie zapalil papierosa. Stracil po tym przytomnosc. Nie jestem w stanie go upilnowac tym bardziej ze on ciagle jeszcze pracuje. Bylabym wdzieczna za kotakt z psychologiem. Nie mam lacza i nie jestem czesto na necie ale postaram sie na bierzaco sprawdzac to forum. To moja jedyna szansa na informacje.
Do mnie chyba jeszcze nie dotarlo ze moze go nie byc.
