Znalezionych wyników: 8

I zgadzam sie. We wszystkim umiar

Jak zawsze mówi mi moj lekarz. I tak w sumie działam. Nie twierdze, ze "Antyrak" ma byc jak biblia. Pytajac o ta ksiazkę chodziło mi o to własnie zdanie poszczególnych osób. Dziękuje za Twoje. Na tym forum w sumie jetem "nowa" wiec poszukam "o "zdrowych dietach", pozytywnym mysleniu, medytacjach". Przyznam, że wogóle duzo jest tutaj tych rozmów, bede przegladac

Pozdrawiam

W "Antyraku' sa podawane rowniez fakty. Poniewaz na raka zachorował lekarz - autor ksiazki wiedza przekazana to naukowa ale co wazne dla mnie i popularna. A czytałas w int opisy zawartosci tej ksiazki?

A ja ciągle szukam, mysle. Chce sobie jakos pomoc odpowiednim (jak sadze bo nie wiem jakie to jest) mysleniem i dieta. Czy ktos czytał "Antyrak" Nowy Styl Życia, autor: dr David Servan-Schreiber. co o niej myslicie i wogóle prosze o wszelkie komentarze. Bede wdzieczna

PS. czy na tym forum mozna zadawac pytania lekarzom "onkoginekologom'?

Wszystko ma sens. A co gorsze podobno "co nas nie zabije to nas wzmocni". Oby. Domyślałam sie, ze to mogło być te pół roku to "swiezo" po leczeniu. czeka mnie w tym tygodniu wizyta u mojego gineonko. Popytam go. No wlasnie. Co ja teraz powinnam wiedziec oprócz tego kiedy nastepna wizyta. Zastanawiam sie czy powinnam robic w te 3 miesiace jakies badania, na co moge sobie pozwolic a przynajmniej na co kategorycznie jeszcze nie (w sensie np pływanie w basenie). Co jeszcze? Czy po tym połroczu jeszcze cos "nowego" ze skutków ubocznych dopasc moze?

Moze a nie musi bo człowiek to skomplikowana... Zastanawiam sie nadal nad psychoonkologoem... Ruch "na swiezym powietrzu" to dla mnie podstwa

Pobiegalam dzis troszke wiecej niz zwykle. :-D

Pomaga na umiech. Pozdrawiam

[ Dodano: 2011-03-22, 12:39 ]
Ponownie ja. Mam 1000 pytan do mojego lekarza. Pniewaz dla niego- onkologa jest ok to moze warto porozmawiac tutaj szczególnie z osobami, które sa w podobnej chwili czy tez wiedza co znaczy RSM IIA ok pół roku po leczeniu. Bo przecież nie mylę się twerdząc, ze kazdy rak i kazda kobieta a szczególnie ta "przed 40" jak ja to "inna historia"... Małe paniki, male upadki a pozniej wzloty... Świadomosc swej sytuacji to wazna rzecz. Mam nadzieję, ze nie za pozno na to "wpadłam"... Pozdrawiam wszystkich

Tak. My zazwyczaj powinnismy wrecz brac wszystko w swoje rece ale czasami... Mnie intuicja zawiodła. Myślalam, ze jestem zdrowa jak rydz tylko podpowiedzi mojej lekarki mi mówiły, ze to moze jakies nerwicowe sprawy z jelitami... jakbym sama w koncu po 2 latach nie "wpadła", ze moze jednak ginekolog musi to sprawdzic... I spradził a dokładnie pani ginekolog. Była dla mnie okropna ale dzis widze, ze w słowach co prawda nie przebierała...ale jej rekcja jako lekarza była chyba idealna a co najwazniejsze b szybka. Tylko na wynik badan musiałam czekac ale były niedopowazenia. Teraz rowniez chciałabym miec takiego lekarza... który wie... :uuu:

Śledze kilka rozmów tutaj w int... Wiem, ze każda choroba choc niby to ten sam rak to inna sprawa bo człowiek jest tak skomplikowany. A ja chciałabym wiedziec czy jest któras kobieta przechodziła to co ja w moim wieku. Przechodziła albo przechodzi. Wiek pewnie tez ma tu znaczenie.... Jak lekarze nie wiedza to wiemy my, kobiety które to przeszły..przechodzą... Pozdrawiam i prosze piszcie

Miło mi, ze mi tutaj odpowiadacie

Czyli jesli nie ma jasnych przeciwskazan...to do potu

Tej adrenalinki własnie mi b brakuje... Wiem, ze wreszcie zaczne nadrabiac ruch..ku kondycji fiz do pierwszych oznak bólu. Troszke niepokoi mnie jak ide dłuzej i szybciej ból a moze draznienie i to chyba węzły pachwinowe. Lekarz onkolog stwierdził, ze jest ok. Totez mam rozumiec, ze to bedzie mi towarzyszyc az samo ustanie. Aaaa czas wracac do formy

Moze i ostroznie i pomalutku ale czas !!!

Góry czekają:) A jak któras ma ochote to zapraszam do wspólnej wedrówki. Nawet jak ktos mówi, ze nie lubi czy nie chce mu/ jej sie ...to wciaga:) Pozdrawiam

Piszesz o odzyskaniu radosci zycia... czy moge wiedziec jaka jest Twoja historia choroby? ja chyba podobnie szukam tej radosci zycia. Wiele sraw tych cieszacych zabrało mi leczenie. Mineło twrde pół rku a moze tylko pół roku a juz (?) chce działac? Moja radosc zycia to ruch... najprostrze biegi. Tylko jak tu biegac jak tylko szybciej sie rusze a juz czuję wezły chłonne? Taka dziwna sytuacja tu chetnie powspinalabym sie (czyli niezła kondycja fizyczna) tu pytanie: czy wogóle moge biegac do potu? Do mnie cos nie dociera... Mam wrócić do zycia (dla mnie ruch) czy tez ciagle sie obserwowac z drzeniem... Czyzby to czas na psychoonkologa? Nigdy nie korzystałam z porad nawet psychologa a sytuacja ta chyba mnie przerasta. Moj lekarz prowadzacy podobno jest b dobry czyli potrafi wyleczyc ale nie ma czasu na rozmowe. Ciagle mi powtarza,z r nir mói jak czegos nie wie. Tak mało wie?.... Nie wiem co robic, z kim rozmawiac o tym powrocie do zyia aby nie przesadzic i za jakis rok nie wrócic do twgo dobrego lekarza a by mnie ponownie leczył... I na koniec proste chyba pytanie: na co nie moge sobie pzwolic?

Witajcie! Ja w nawiazaniu...po leczeniu. Mam 36 lat i leczyłam Raka szyjki macicy. Było to radiochemioterapia i brahyterapia. Leczenie skonczyłam w połowie sierpnia. Teraz ogólnie czuje sie dobrze, mam kilka ubicznych objawów ale nieco podupadam psych..bo menopauza mi sie dozywa. Dam rade. Bardziej nierozumiem powiazania z moja sytuacja a ruchem np jazda na rowerze, biegi..itd itp. Ja nie mialam operacji ani zabiegu. lekarz mówi wszystko z umiarem... Co znaczy umiar? czy ktos moze mi w tym temacie podpowiedziec?