Znaleziono 1 wynik

Witajcie kochani

Mniej mnie tutaj ostatnio ale dużo obowiązków poza tym sytuacja w kraju i na świecie nie jest optymistyczna. Też się strasznie boję, jestem tym wszystkim przerażona, w zyciu nie myslałam, że coś takiego bedzie mi dane przezyć za mojego życia. Strach ogromny o starszych rodziców, którzy już zdrowi nie są, o męża, strach o moje małe wnuczki, dzieci, przerażenie co się dzieje na świecie, oglądając i czytając o sytuacji we Włoszech same mi łzy lecą. Mam nadzieję, że ludzie nie zlekceważą zakazów i nie doprowadzimy do stanu jaki jest we Włoszech, gdzie tak na prawdę chyba ludzie nie zrozumieli powagi sytuacji. Za każdym człowiekiem, który umiera z rozprzestrzeniającgo się wirusa kryje się tragedia rodziny. Strach przed brakiem lekarzy, którzy teraz boją się przyjmować pacjentów z innymi chorobami, strach jak nasza służba zdrowia podoła, strach przed wszystkim i strach przed ludźmi, którzy patrza na każdego z lekiem czy nie jest potencjalnym "zakażaczem"
Współczuję wszystkim chorym, zwłaszcza tej naszej onkologicznej rodzinie, która teraz ma utrudnione leczenie i ogromny strach jak będzie i co bedzie.

Kochani trzymajcie się w tych trudnych czasach, pozostańcie w domach bo tylko to nas chroni i to jest w stanie zapobiec dalszego rozprzestrzeniania się wirusa. Życzę Wam wszystkim duzo zdrowia, siły, każdemu z osobna i wszystkim nam razem.