Znalezionych wyników: 31

Dziękuję Wam jesteście wspaniali

, wierzę,że te wsparcie i energia płynie do mnie wszystkimi możliwymi kanałami i przewodami... To buduje i motywuje mnie do życia i nadaje kolejny sens bycia TU z WAMI na forum.
Mam taki skromny plan napisać poradnik dla ludzi chorych na nowotwory, bo głowę mam pełną pomysłów jak to napisać. Tylko czy jestem w stanie taką książkę wydać i czy jest zapotrzebowanie na taki rodzaj lektury.
Książka ta na pewno byłaby niestandartowa i inna od utartych schematów, które już przeczytałem. Ważne żeby pomóc jak największej liczbie chorych i ich rodzin, bo mało kto umie dźwigać taki krzyż sam , a często nie wie co dalej robić. Ja też miałem takie doświadczenia...

Dziękuję wszystkim , którzy tu zaglądają i mnie wspierają, jestem Wam bardzo za to wdzięczny, bo to motywuje mnie do działania i walki z tym dziadostwem-czerniakiem.

Tak na marginesie, to zapraszam Was na bloga mojej żony, gdzie możecie pooglądać wspaniale ręcznie wykonane świąteczne kartki...i nie tylko http://angi-style.blogspot.com/

Pozdrawiam serdecznie z Opola

Dziękuję wszystkim za wsparcie materialne i duchowe , za całe dobro jakie do mnie dociera za Waszym pośrednictwem. Pomimo zmagań z tymi wszystkimi problemami jakie mam teraz na głowie, będąc na zakupach wypatrzyłem pięknego kwiatka.
Kupiłem dzisiaj małego storczyka , którego pragnę Wam "wirtualnie" podarować i zaglądajcie TU od czasu do czasu , bo ktoś musi o niego zadbać i go "podlewać" :-D

Pozdrawiam
Radek

Tylko jest pewien problem - żeby walczyć z tym wszystkim to trzeba mieć bardzo dużo energii... Już sama choroba pochłania ze mnie cenne pokłady energetyczne...
Mam mnóstwo wsparcia od Was i od Boga, ale już same emocje i uczucia zabierają sporą część sił. Jak całkowicie rozładuję moje baterie to już nic nie będę mógł w stanie załatwić. Bardzo często pojawia się konflikt i refleksja oraz pytanie: Co robię z darem-skarbem mojego życia :?:

Mogę szarpać się z różnymi instytucjami nawet latami... może być pozytywny efekt moich zmagań albo nie.... Stracę wtedy ogrom czasu i energii, której już nie odzyskam, nawet za pieniądze.
Również mogę w tym samym czasie pobawić się z małą Milenką, pójść z nią na spacer ,lub poprawić relacje z żoną.itp. Mogę w tym czasie porozmawiać z bliskimi mi osobami, komuś pomóc, pomodlić się za wszystkich cierpiących i wiele różnych rzeczy, które podładują moje wyczerpane akumulatory.
Mogę zamiast tego szarpać się z urzędnikami, złościć się, tracić energię na różne spory i walkę, czekać w kolejkach, obmyśliwać strategię, nie spać po nocach, zaniedbać rodzinę i zastanawiać się co robić w sytuacjach bez wyjścia" martwić się o przyszłość....podsycać depresję i nerwicę na którą cierpię- ta choroba też kradnie mi energie.

Nie wiem ile zostało mi czasu :?:

, Mogę go wykorzystać na różne sposoby ,wszystko co zrobię ma swoją cenę i tylko ode mnie zależy jak ten czas wykorzystam.
No chyba , że się sklonuję i jeden Radek będzie załatwiał sprawy bytowo-finansowe i walkę z urzędami i polskim systemem, a drugi Radek będzie ojcem, mężem, przyjacielem, znajomym, sąsiadem, bratem, synem lub przyjacielem tego forum itp.
No i powiedzcie, którą ścieszkę wybrać :?:

w obliczu choroby i tych wszystkich problemów :?:

Tym pytaniem kończę moje rozważania i życzę sobie i Wam samych dobrych wyborów tak żebyście niczego w życiu nie żałowali, i żeby wspomnienia dawały Wam radość.
Pozdrawiam

Radosław ( który słąwi radość:)

Obertas ja też nie wiem co mam zrobić? Chyba pożyczę sobie nakolanniki i będę klęczał w centrum Opola i prosił o jałmużnę- jak będzie tak źle to chyba tak zrobię, a i wcześniej trochę się poopalam żebym wyglądał na ciemnoskórego Rumuna.
Chyba napiszę o tym wszystkim książkę i wyśle do wszystkich możliwych organizacji, do premiera, prezydenta, rzecznika praw obywatelskich itp.
Mam też zamiar zgłosić tę sprawę do TV "sprawa dla reportera" lub "interwencji" na polsacie.
Musze zrobić wszystko co w mojej mocy puki mam na to jeszcze siły, bo przecież nie wiem co będzie dalej z moją chorobą czy się rozwinie czy nie. Muszę zadbać o teraźniejszość i przyszłość rodziny. To jest moja misja na tym świecie.

Dzięki Wam wszystkim

to tyle co mogę Wam dać

Dzięki Wam, zaglądam tutaj i cieszę się ze wsparcia jakie otrzymuję

Póki będę żył to będę pisał w tym wątku, a jak nie będę miał siły to będę dyktował żonie i ona będzie pisała.
Przesyłam aktualne zdjęcia moje z mała Milenką- radością mojego życia.
http://pl.tinypic.com/r/288z3tk/8 popołudniowa drzemka z Milenką
http://pl.tinypic.com/r/2m6stbk/8 jaka jestem śliczna

Pozdrawiam serdecznie z Opola i zapraszam na kawę jak będziecie w okolicy.
Radek

Dziękuj serdecznie za wszystkie modlitwy, trzymane kciuki, pamięć i wsparcie-jest to dla mnie bardzo ważne

Dziękuję za to forum i że jesteście.
Też mam Was w swoich modlitwach i pamiętam o wszystkich chorych i cierpiących.
Przesyłam zdjęcia małej MI, która jest ogromnym źródłem wsparcia i szczęścia oraz nieustannie "motywuje" mnie do życia...
http://pl.tinypic.com/r/2dtc27q/8
http://pl.tinypic.com/r/168sbc0/8

Choć psoci i trochę rozrabia to jest kochana :-D

Dziękuję za wszystkie "trzymane kciuki" i wsparcie

Pozdrawiam serdecznie

Kochani

Dziękuję za wsparcie i wpisy oraz modlitwę...
Dodaję zdjęcia moje z ukochaną córcią małą MI

http://i39.tinypic.com/10x62pk.jpg
http://i42.tinypic.com/a23o82.jpg

Pozdrawiam z Opola

Mimo, że za oknem śnieg to w moim sercu już dawno wiosna....

Zobaczcie

jakie piękne kwitną kwiatki :mrgreen:

http://i46.tinypic.com/riheuh.jpg

Życzę Wam wszystkim Wesołych Świąt Wielkanocnych

Dużo radości, miłości i wytrwałości

Dużo pogody ducha

Pozdrawiam

W poniedziałek robiłem kolejne badania narządów wewnętrznych, głowy, teraz muszę uzbroić się w cierpliwość, bo wyniki będą dopiero za dwa tygodnie.

Byłem u prawnika który bez żadnych skrupułów zachęcał mnie do oszustwa ( powiedział, żę to jest na granicy prawa |wht?!|

)
Doradził mi, bym w obecności pracownika socjalnego wyparł się miłości do żony, że niby żyjemy w separacji i podpisał deklarację, że mieszkamy razem w w Naszym domu, ale ja mieszkam w odrębnym pokoju, w lodówce mam swoje jedzenie itd. Wtedy wezmą pod uwagę , że nie mam dochodów, prowadzę sam gospodarstwo domowe i tylko wtedy mogą przyznać mi kilka 400-500zł zasiłku...
Gdy to usłyszałem to nie wierzyłem , że żeby dostać pomoc, to trzeba oszukać państwo i podeptać wszelkie wartości, kłamać dla kilku stów...
Gdybym nie dotykał tych spraw osobiście, to chyba nie uwierzyłbym, że tak funkcjonuje Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie. Pytałem pracowników ośrodka dla kogo jest ta pomoc :?:

Odpowiedziała- dla tych co zaniżają wynagrodzenie za pracę- dogadują się z pracodawcą, albo pracują "na czarno", lub nie mają już nic. Trzeba po prosu oszukiwać żeby dostać pomoc |bezradny|

Nic tylko pisać książkę, i to chyba będzie praca zbiorowa, bo takich historii jest na tym forum wiele...

Walczę dalej :-D

piszę do prezesa ZUS-u o rentę w drodze wyjątku.

Pozdrawiam

Dziękuję wszystkim za wsparcie i też mam Was w swoich modlitwach...
Pozdrowienia z Opola