Znalezionych wyników: 3

Renata,
dziś nie ma właściwych słów. Ściskam Cię.

Renatko,
jasne, że można powiedzieć wprost - jeśli chcesz coś jeszcze zrobić, działaj, ale dla siebie, my oczekujemy tylko tego, żebyś miał jak najlepsze dni.

Tata jest pragmatykiem, trzeba z nim rozmawiać konkretnie.
Dobrze czujesz, że tata cierpi emocjonalnie - czytałaś zresztą, jakim bólem jest "ściana" między chorym a bliskimi, brak konkretnej rozmowy opartej na prawdzie. Odchodzenie w pewnym momencie jest dla chorego najważniejszym tematem, jesli nie może o tym rozmawiać z najbliższymi, czuje się bardzo samotny... najczęściej, bo zdarza się i tak, że pacjenci wolą porozmawiać z psychologiem, księdzem, lekarzem (ale o ile wiem, nie dotyczy to taty). W każdym razie rozmowa działa często terapeutycznie.

Myślę, że dobrze byłoby dać tacie sygnał, żeby się nie martwił, jak poradzicie sobie, gdy odejdzie. Wbrew pozorom to przynosi wielu chorym ulgę.