Znalezionych wyników: 13

Chryste Panie... w radiobudziku jest opcja ustawienia budzenia radiem... Po wyłączeniu z prądu ustawienia się resetują, i często budzenie ustawia się na 00:00. Jeśli ręcznie się nie wyłączy budzenia, to jest ono powtarzane co 5, 10 lub 15 minut. W pensjonacie mam 19 radiobudzików i często tak jest. No chyba, że mi się po chałupie 19 nieboszczyków szwenda i żarty robi...

Hmmm... może nam się to samo śniło...

Ech, dziewczyny... ja to mam sny... ale niestety wszystkie bez wyjątku nie nadają się do opowiedzenia... :-D

a gdyby moje sny się sprawdzały, to miałbym bardzo duży harem i oprócz tego nic więcej do roboty poza otwieraniem sobie piwa... zresztą. Przesadziłem. Piwa bym sam nie otwierał :-D

W takim razie proszę moderatorów o przesunięcie wątku o snach do Hyde Parku. Psychoonkologia jest dziedziną nauki, a to co tu się wyprawia to gusła. Wiem o tym, że to forum onkologiczne jest czytane przez wielu lekarzy i studentów, dla których zawarte w nim informacje są rzetelnym źródłem informacji i służą pogłębianiu wiedzy na temat chorób nowotworowych i współistniejących im objawów, na temat psychiki rodzin osób chorych również. To co się tu dzieje nie służy niestety temu (nie twierdzę że jest bez sensu, ale nie powinno się znajdować w dziale merytorycznym), wobec czego "sny" powinny być przesunięte z działu merytorycznego do Hyde Parku...

No litości... nie jestem osobą za bardzo wierzącą, ale z tego co wiem, to Wy tak. A tak o snach wypowiada się Biblia:

"Nie zwracajcie uwagi na wasze sny, jakie śnicie" (Jr 29,8)

"Mąż głupi miewa czcze i zwodnicze nadzieje,
a marzenia senne uskrzydlają bezrozumnych.
Podobny do chwytającego cień i goniącego wiatr
jest ten, kto się opiera na marzeniach sennych. (...)
Marzenia senne bardzo wielu w błąd wprowadziły,
którzy zawierzywszy im upadli" (Syr 34,1n.6n)

Sny można analizować, bo to "zwierciadło duszy ", bo w snach często w sposób alegoryczny widzimy problemy... ale wiara w nie? To chyba przesada...

No dajcież spokój... kiedyś za wiarę w takie rzeczy na stosach palono

Ja myślę, że sny są kanalizacją naszych lęków, obaw i nadziei. Nie mają żadnego znaczenia wieszczego. Należy o nich rozmawiać, gdyż taka rozmowa jest terapią. Natomiast absolutnie nie należy w nie wierzyć.

Skoro tak... ale jak ktoś tak o mnie zacznie - będę straszył, i to nie są żarty :-D

Anelio... nie mam najmniejszych wątpliwości że przeżyłaś śmierć swego Taty. Uwierz, że naprawdę Ciebie rozumiem. Ale bardziej rozumiem Jego, bo ja jestem chory, tak jak On był. Jestem święcie przekonany, że nie chciałby Twej rozpaczy, i Twego rozpamiętywania jego bólu i cierpienia. Uwierz, że on chciałby widzieć Twój uśmiech, a nie cierpienie...

Nie uważacie, że rozpatrując wciąż ich cierpienie wiążecie ich dusze na tym łez padole? Dajcież im wreszcie spokój i wolność... Dość się wycierpieli w u schyłku życia... Mają to powtarzać w Waszych wspomnieniach?

Czytam tak, i czytam... I ręce załamuję... Kiedy odejdę, nie chcę, by moi bliscy śnili o mojej chorobie. Chcę, by śnili o dobrych chwilach które z nimi spędziłem. A jeśli którykolwiek z moich bliskich na jakimkolwiek forum zacznie pisać o tym, jak mu się śnił mój guz, albo jak to ja byłem cierpiący - zacznę zrzucać szafki i przesuwać talerze. Otworzę okna podczas burzy, i będę go nękał dopóki nie zacznie wreszcie żyć własnym życiem...

Ja też się wolę nie pogrążać. Znaczy opisując moje sny, bo po chorobie mam takie jak wtedy, gdy miałem siedemnaście lat...