[iwona2010]

[czkawka]

[komentarze dotyczące tego wątku ]

---

iwona2010, tulę Cię równie mocno dziękuję.

JustynaS1975, staram się wierzyć w to, że życie jeszcze mnie mile zaskoczy, jednak wydarzenia ostatnich tygodni (nie mówię tu o odejściu Mamy, bo to zmieniło wszystko), nie pozwalają mi zbytnio na to.
Justynko czytam Twoje wypowiedzi w wielu wątkach, czytam o Twojej długiej już walce i jestem pełna podziwu dla odwagi siły jaka jest w Tobie. Zaciskam kciuki za Twoje zdrowie...mam nadzieję, że zwalczysz tego skorupiaka i odetchniesz spokojnie. Dziękuję za dobre słowo

Katarzynka36, również dziękuję za każdy miły gest, za każde ciepłe słowo. Piszesz o psychologu...może? Jedynym problemem u mnie w mieście jest brak takiego-znaczy dobrego. Jedynie psychiatrzy, którzy za jedyną metodę terapeutyczną uważają wypisywanie silnych leków psychotropowych...za to dziękuję. Bardzo dobrym rozwiązaniem w mojej sytuacji byłoby znalezienie stałej pracy, bo dorywcze zajęcia pomagają na krótką metę. Muszę jednak uzbroić się w cierpliwość...

Zebra, bardzo Ci współczuję. Czytałam o Twoich relacjach z Mamą i i domyślam się jak jest Ci trudno. W moim przypadku jest podobnie, jeśli chodzi o ojca. Szanuję go jako rodzica (którym tak naprawdę chyba nigdy nie był), ale kontaktu dobrego z nim nigdy nie miałam i nie mam. Inaczej było z Mamą- moją przyjaciółką, dobrą duszą i po prostu Mamą. Nie potrzeba było słów, żebyśmy się rozumiały.
Zeberko trzymaj się...jakoś musimy przez to wszystko przejść.

Czasem sobie myślę, że już nic gorszego w życiu mnie nie spotka...bo cóż może być trudniejsze do przetrwania niż śmierć najbliższych osób?

A dzisiaj wspominam...myślę o Niej bezustannie, ale dziś jakby inaczej...
Moja Mama- mądra, wspaniała, rozsądna i sprawiedliwa kobieta a przy tym wesoła i dowcipna. Marzę o tym, aby kiedyś być choć odrobinę do Niej podobną, aby kiedyś i o mnie tak dobrze mówiono jak o mojej kochanej Mamci.

Dziękuję za zainteresowanie, pamięć i dobre słowo...

Pozdrawiam bardzo serdecznie.

[JustynaS1975]

czkawka napisał/a:

Moja Mama- mądra, wspaniała, rozsądna i sprawiedliwa kobieta a przy tym wesoła i dowcipna. Marzę o tym, aby kiedyś być choć odrobinę do Niej podobną, aby kiedyś i o mnie tak dobrze mówiono jak o mojej kochanej Mamci.

Z Twoich wpisów już co nieco podobieństwa widać.

[iwona2010]

Czkawuniu jesteś podobna do mamusi i to bardzo może sama tego nie widzisz,ale idzie to odczuć po twoich postach.Sciskam cię razem z mamcią.

[Gonia]

Czkawuniu
Pamietam o Was ;-* czasami rzadko zgladalam w te wakacje na forum bo nie bylo czasu.ale pamietam

[Gonia]

Czkaweczko modl sie rozancem za Mamcie...Pros o zbawienie duszy i wstawiennictwo Matki Bozej Czestochowskiej....

[Gonia]

Pamietam w modlitwie...

[czkawka]

Gosiu wiem o tym i dziękuję
Ja również pamiętam.

[czkawka]

Dziewięć miesięcy.
Niewyobrażalnie ciężko, coraz gorzej. Nie mam dziś siły o tym pisać....

Mamuś do zobaczenia....czekam....

[Anelia]

[Katarzynka36]

Czkawuniu
To już dziewięć miesięcy minęło?!
Bardzo mi przykro, że nie jest nic lepiej, tylko tęsknota coraz wieksza...
mialam nadzieję, że Twój ból rozstania, tęsknoty troszkę choć się zmniejszy:(

Tulę Czkaweczko Cię mocno.
Mamuś jest na pewno zawsze przy Tobie..

[iwona2010]

Kochana czkawuniu tulę cię mocno swoimi siłami choć mam wrażenie że już ich nie mam.
Ach ciężko...............

[czkawka]

Anelia,iwona2010, tulę Was obie mocno razem i osobno. Wiem co przeżywacie jak wielki jest Wasz ból. Doceniam Waszą pamięć...myślami jestem przy Was

Nie piszę ostatnio zbyt często, bo i nic mądrego nie mam do powiedzenia. Pamiętam jednak codziennie o wszystkich dobrych ludziach z tego forum..o zdrowych co wspierają swoich bliskich i tych chorych, którzy walczą z tym najbardziej podłym przeciwnikiem.

Katarzynka36, kibicuję Wam z całych sił oby leczenie pomogło Tatusiowi i powstrzymało dalszy rozwój choroby. Trzymajcie się i nie dajcie temu śmierdzielowi. Tata przeszedł już tyle, ale ma u swego boku kochającą rodzinę i to daje mu siły do dalszej walki. Myślami jestem przy Was

Kochane moje dziękuję za pamięć...jest ciężko, aż tchu czasem brakuje. Trudniej tym bardziej, że wszystko inne wali się na łeb i końca nie widać. W ciągu ostatnich miesięcy po śmierci Mamy spotkało mnie tyle zła i krzywdy ze strony "najbliższych", że szkoda gadać. Celowo użyłam cudzysłowu. Tak naprawdę wszystko co dobre spotkało mnie ostatnio wyszło od niby obcych (znaczy nie spokrewnionych mi osób). Nie jest ze mną dobrze, widzę to ale nie jestem w stanie nic z tym zrobić....a może już nawet nie daję rady?
Nie wiem? Nie chcę tu użalać się nad sobą, bo nie warto. Chcę jedynie powiedzieć, że Wasza pamięć i wsparcie daje mi więcej niż można się spodziewać.
Dziękuję z całego serca

[Anelia]

czkawka, kochana smutno mi kiedy czytam, że wszystko Ci się wali :(
Choroba zabrała Nam kogoś najcenniejszego a jakby tego było mało nic nie idzie tak jak trzeba :(
Najgorsze w tym wszystkim jest to, że Ci najbliżsi są właśnie daleko od Nas, wręcz uciekają... a Ci obcy zupełnie przypadkowo są blisko :( To przykre, że musi dojść do tragedii aby zrozumieć kto jest przyjacielem a kto zwykłym parszywym fałszywym przyjacielem :(

czkawka napisał/a:

Nie jest ze mną dobrze, widzę to ale nie jestem w stanie nic z tym zrobić....a może już nawet nie daję rady? Nie wiem? Nie chcę tu użalać się nad sobą, bo nie warto.

Czkaweczko a ja jednak będę dążyła do tego aby za wszelką cenę Ci troszkę pomóc ! Co Cię tak dręczy, z czym sobie nie radzisz ? Wyrzuć to z siebie, nie duś niczego w sobie. Czasami spojrzenie innych oczu na Twój ból i smutek mogą być Ci troszkę pomocne ! Wiem, że tej najważniejszej przyczyny smutku nie da się zmienić :( niestety wiem to ale czasami warto się otworzyć...
Nie pisz, że nie warto czasami warto sobie pomóc. To, że uważasz, że będziesz użalała się nad sobą nie znaczy, że my to tak odbierzemy. Każdy z Nas zrozumie lub postara się zrozumieć. Od tego tu jesteśmy aby sobie wzajemnie pomagać i podnosić kiedy upadamy

[ela1]

Czkaweczko 9 miesięcy, a wydaje się, że to tak jakby chwilka mineła....

Pamiętam i bardzo mocno ściskam