[DumSpiro-Spero]

agni5, dla taty medal za cierpliwość
Dla Ciebie i mamy za to, że jesteście wytrwałe i przedsiębiorcze

Teraz dla taty dużo spokoju i wypoczynku a Wam życzę radości z każdego dnia, tygodnia, miesiąca - nie pozwólcie by strach czy niepokój zatruły Wam życie; czasem nieustanny lęk to groźniejszy i bardziej destrukcyjny wróg niż rak.
Ściskam Was mocno, korzystajcie z pięknego lata

[iwona2010]

agni5
Bardzo się ciesze super wiadomośc

[anka1]

agni5,

[ela1]

angin

[JustynaS1975]

agni5

[AdArk]

agni5

[banialuka]

agni Wierzę ze wszystko będzie dobrze, będe pamiętac w modlitwie.

[Berta]

agni5

[asia19]

Będzie dobrze i będę modliła się, żeby organizm Taty podjął walkę z infekcją.

[Katarzynka36]

Kochana Agusiu,

Wszystko co chciałabym napisać brzmi - w obliczu cierpienia i tragedii, rozdzierającego bólu tęsknoty - wyjatkowo banalnie...:(

Życzę ci by Nowy Rok 2012 przyniósł Ci ukojenie i wyciszenie...
By przyniósł wiele wiary, nadziei i miłości...
I jeszcze by przyniósł......... tu wpisz marzenie (ja mam podobne)

Agnieszko - wiele dobrego z głębi serca Ci życzę...
I słoneczko by zaświeciło... To jest ode mnie:

Dziękuję za całoroczne wspieranie mojej osóbki...:heart:
przytulam mocno

[agni5]

Kasieńko dopiero dziś przeczytałam Twój sylwestrowy wpis....Wcześniej go nie zauważyłam....
Dziękuję z całego serca za życzenia....

U nas dziś ciężki dzień. Dziś mija dwa miesiące od śmierci Taty....Gdyby żył skończyłby dziś 73 lata....

[iwona2010]

[Katarzynka36]

Agni,
Wyobrażam sobie Wasz ból:( I fakt, że nic go nie ukoi... Z czasem może troszkę zmieni swój charakter, ale zawsze bedzie bolało...Slabiej, inaczej , mniej dotkliwie, ale bedzie bolało...

Przykro mi ogromnie, że nie mogłaś dziś Tatkowi złożyć osobiście życzeń:(


przytulam mocno

[agakata]

Agni, jak się trzymacie?
Tulę mocno.

[agni5]

agakata ja jestem w wirze różnych zajęć i wypieram z siebie myślenie o tym co się stało....Brat trzyma się jakoś, jak to mężczyzna.....Najgorzej jest z mamą...
Trudno nam się pogodzić,że tata zmarł nagle w wyniku konsekwencji leczenia onkologicznego.....tak bardzo bałam się przerzutów, rozsiewu choroby, chemii,tego cierpienia o którym naczytałam się na forum....tata tez się bał rozsiewu choroby....Nikt z nas nie myślał,ze umrze nagle,że wszystko rozegra się w ciągu paru godzin....